Το βιβλίο της Αρετής Ασημάκη - Ροκά είναι ένα κάλεσμα επιστροφής στις πηγές της λαϊκής τέχνης. Μέσ' απ' τις σελίδες του ακούμε τον βρόντο του αργαλειού και το τραγούδι της λαϊκής υφάντρας, που τα χειροποίητα έργα της "έχουν κάτι το ροδοκόκκινο και το υγιές και το εξόχως ιθαγενές, ενθυμίζουν την απαράμιλλον καθαρότητα της ελληνικής ατμόσφαιρας" όπως μας λέει και ο Παλαμάς. Ιδού, λοιπόν, ένα σημαντικό μάθημα για την αξία της λαϊκής μας τέχνης ως βασικού στοιχείου της ζωής ενός λαού.
Η Αρετή Ασημάκη - Ροκά γεννήθηκε στο Αγρίνιο από αγρότες γονείς. Φοίτησε μέχρι την Τρίτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου και από την ηλικία των εννέα ετών υπηρέτησε την τέχνη της παραδοσιακής υφαντικής. Το 1955 δημιούργησε το Επαγγελματικό Εργαστήρι Παραδοσιακής Υφαντικής Λαϊκής Τέχνης, στο Αγρίνιο μέχρι το 1985. Παράλληλα δίδαξε στο ΚΕΓΕ Μεσολογγίου από τον Οκτώβριο του 1963 έως τον Δεκέμβριο του 1965. Από το 1999 έως το 2002 ασχολήθηκε ως εκπαιδεύτρια της παραδοσιακής υφαντικής λαϊκής τέχνης στο Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Αγωγής και Αποκατάστασης "Παναγία Ελεούσα" στο Μεσολόγγι. Όλ' αυτά τα χρόνια ασκούσε την παραδοσιακή λαϊκή τέχνη της υφαντικής προσφέροντας ταυτόχρονα εκπαίδευση και εργασία σε άνεργες και ανειδίκευτες κοπέλες. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις λαϊκής τέχνης και σε εκδηλώσεις με θέμα τη λαϊκή τέχνη και παράδοση. Είναι παντρεμένη με τον Κωνσταντίνο Γ. Ροκά με τον οποίο έχει αποκτήσει δυο γιους.
