Εξερευνώντας τον ψυχισμό του κεντρικού χαρακτήρα και παρατηρώντας τα φαντάσματα που τον επισκέπτονται, ο συγγραφέας καταφέρνει χωρίς αμφιβολία να πλέξει με δεξιοτεχνία τα βασικά συστατικά του νατουραλισμού και του συμβολισμού. Περιπλανάται ανάμεσα στην πραγματικότητα και στον κόσμο των ιδεών. Τέλος, επιτυγχάνει να δημιουργήσει στον θεατή μια σειρά από διλήμματα, αφού από τη μια παρουσιάζει έναν φανταστικό κόσμο που μοιάζει απόλυτα λογικός, ενώ από την άλλη αφήνει την πιθανότητα η πρωταγωνίστρια απλώς να πάσχει από ψυχώσεις και παραισθήσεις. Το συγκεκριμένο έργο, επηρεασμένο από την αισθητική της παραίσθησης, δημιουργεί μια ηθελημένη ασάφεια που σκοπό έχει να μας προβληματίσει έντονα και να εγείρει με περίτεχνο τρόπο ερωτήματα για την κοινωνία, μέσα από μια ιστορία στην οποία συνυπάρχουν αρμονικά η ρεαλιστική αισθητική και το ονειρόδραμα.
Το όνομα του Gerhart Hauptmann (1862-1946) έχει ταυτιστεί με το κίνημα του νατουραλισμού στη Γερμανία. Συγγραφέας με έντονη προσωπικότητα και κριτικό πνεύμα, επηρεάστηκε όχι μόνον από το έργο άλλων συγγραφέων, όπως ο Ibsen και ο Buchner, αλλά και από όλα τα ρεύματα της εποχής του. Το πλούσιο και πολύπλευρο έργο του, με κύριο χαρακτηριστικό την έντονη κοινωνική κριτική, προξένησε ποικίλες εντυπώσεις και σχόλια. Το 1912 ο Gerhart Hauptmann τιμήθηκε με το Βραβείο Nobel Λογοτεχνίας.
