...Μόνο εσύ, αδελφέ, μπορείς να με φυλάξεις από την ορμή του φόνου, από το μυστήριο τραγούδι του αίματός μου, συ που μ' έσωσες από τον καταποντισμό και δεν έχω άλλον κανένα. Η σιωπή μου είσαι στο σκοτεινό κελί που φυλακισμένος διάγω το χρόνο, συ με σταύρωσες, συ μου έδωσες τη χάρη...
...Επιθυμώ να γράψω σ' όλα τα πρόσωπα, σ' όλους τους αριθμούς, σ' όλους τους χρόνους, θα πάρω, λέω, τη γραμματική και θα τη μελετήσω, θα τη χωνέψω ολόκληρη, έτσι που να γίνω ένας που τα πάντα να γράφει. Να δω τι γίνεται στις πτώσεις και τις κλίσεις, τι παθαίνουν τα ονόματα, σ' όλους τους χρόνους να περπατήσω...
Ο Γιάννης Ζήκας καταγόταν από το Νυμφαίο Φλωρίνης και γεννήθηκε το 1945 στη Θεσσαλονίκη. Με την ζωγραφική άρχισε να ασχολείται συστηματικά από το 1968, όταν βρισκόταν στην Αθήνα. Έκτοτε έκανε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές. Η τελευταία του έκθεση ήταν στην αίθουσα του Ιανού στη Θεσσαλονίκη, τον Οκτώβριο του 2008, δύο μήνες πριν από την εκδημία του, στις 13 Δεκεμβρίου. Παράλληλα με την ζωγραφική, ο Γιάννης Ζήκας ασχολήθηκε με την ποίηση και την πεζογραφία. Τα βιβλία που δημοσίευσε είναι: "Θαλάσσιες μεταφορές ο Πήγασος" (πεζογράφημα, εκδ. Εξάντας 1976), "Τα Νερά" (πεζογράφημα, ΑΣΕ 1977) και τα "Ποιήματα" (εκδ. Νησίδες 2000).
