Το παρόν βιβλίο, το οποίο ο συγγραφέας του δεν πρόλαβε να δει τυπωµένο, βασίζεται στις Διαλέξεις Αϊνστάιν που έδωσε τον Δεκέµβριο 2011 στο Πανεπιστήµιο της Βέρνης και µπορεί να θεωρηθεί ένα είδος πνευµατικής διαθήκης. Η θρησκευτική στάση την οποία ο Ντουόρκιν προβάλλει εκφράζεται µέσα από την αποδοχή της αλήθειας δύο βασικών και συναφών αξιολογικών κρίσεων. Σύµφωνα µε αυτές, η ανθρώπινη ζωή έχει αντικειµενικό νόηµα και το σύµπαν εγγενή αξία. Η αναγνώριση της αλήθειας αυτών των δύο κρίσεων συνεπάγεται πως κάθε άνθρωπος οφείλει να προσπαθεί να ζει καλά, όπως υπαγορεύουν οι ηθικές υποχρεώσεις προς τον εαυτό του και προς τους συνανθρώπους του, και πως είναι σε θέση να νιώθει δέος µπροστά στην οµορφιά του κόσµου. Αυτές τις πεποιθήσεις τις συµµερίζονται κατά κανόνα οι πιστοί των παραδοσιακών θεϊστικών θρησκειών, αλλά, σύµφωνα µε τον Ντουόρκιν, ο θεϊσµός δεν είναι απαραίτητος για τη στήριξή τους. Και οι άθεοι µπορούν να τις συµµεριστούν, υιοθετώντας µια θρησκεία χωρίς θεό.
O Ρόναλντ Ντουόρκιν (1931-2013) συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους πολιτικούς φιλοσόφους της εποχής μας. Γεννήθηκε στο Πρόβιντενς του Ρόουντ Άιλαντ, στις ΗΠΑ. Σπούδασε φιλοσοφία και νομικά στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Γέιλ και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Δίδαξε φιλοσοφία του δικαίου στο Γέιλ έως το 1969, και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου διαδέχτηκε τον μεγάλο φιλόσοφο του δικαίου Χέρμπερτ Χαρτ. Το 1998 εγκατέλειψε την Οξφόρδη και συνέχισε να διδάσκει στο University College του Λονδίνου. Παράλληλα, από το 1970 δίδασκε φιλοσοφία του δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU). Ο Νουόρκιν δεν αρκέστηκε ποτέ στα θεωρητικά ερωτήματα που έθετε η αναλυτική φιλοσοφία του δικαίου: στο έργο του η φιλοσοφία του δικαίου διαπλέκεται με την πολιτική φιλοσοφία, το συνταγματικό δίκαιο, τα πολιτικά και τα κοινωνικά δικαιώματα. Η σημαντικότερη συνεισφορά του στην πολιτική φιλοσοφία αφορούσε το θέμα της ισότητας. Κατά τον Ντουόρκιν, η έννοια της ελευθερίας προηγείται της ισότητας, αλλά η σχέση τους δεν αποτελεί "παίγνιο μηδενικού αθροίσματος". Η δε ελευθερία προϋποθέτει, εκτός από την έλλειψη καταναγκασμού από το κράτος και τη θετική υποχρέωση "ίσου ενδιαφέροντος και σεβασμού" για κάθε πολίτη -ηθική αρχή η οποία θα πρέπει να διέπει κάθε σύστημα δικαίου. Ως ένας από τους σημαντικότερους δημόσιους διανοούμενους των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, δεν περιορίστηκε μόνο στην έρευνα και τη διδασκαλία αλλά παρενέβαινε ενεργά στο δημόσιο διάλογο, αρθρογραφώντας στη "New York Review of Books" για θέματα ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Επίσης, αναλάμβανε σημαντικές υποθέσεις που αφορούσαν τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ και διετέλεσε νομικός σύμβουλος του Δημοκρατικού Κόμματος. Πέθανε στο Λονδίνο στις 14 Φεβρουαρίου 2013, σε ηλικία 81 ετών, από λευκαιμία από την οποία υπέφερε.
