Κάτω από απόμακρους λυπητερούς ήχους, μέσα στη σιωπή ενός βραχνού κλαρίνου που κλαίει και καταμεσής στην αγριάδα ενός σκληρού τοπίου μιας ορεινής μικρής κλειστής κοινωνίας ενός μικρού χωριού της Ρούμελης, στην καθαρότητα και στη λαμπεράδα του χιονιού, από τα μάτια της ψυχής ενός παιδιού, γεννημένου στη δίνη της εμφυλιοπολεμικής Ελλάδας, παρακολουθούμε τις συγκρούσεις ανάμεσα σε μεγάλα ανθρώπινα πάθη, σε ήθη και έθιμα αξεπέραστα, σε αξίες ανεξαργύρωτες, στηριγμένες στον άνθρωπο. Μικρές ή μεγάλες επαναστάσεις, συγκρούσεις νικητών και ηττημένων του Εμφύλιου. Όλα αυτά ειδωμένα με μια δύναμη ψυχής και μια απέραντη τρυφεράδα.
Γλώσσα μακρυγιαννική, κοφτερή σαν καλοακονισμένο μαχαίρι. Χαρακτήρες άγριοι σαν φθινοπωρινός βοριάς. Ένα βασικό ταξικό ένστικτο από χώμα και νερό, που εισχωρεί σαν λοστάρι για να ξεκολλήσει την πέτρα απ' την πέτρα.
Ο Βασίλης Κολοβός γεννήθηκε το 1946 στο ορεινό χωριό της Φθιώτιδας Πετρωτό της επαρχίας Δομοκού. Από τα δώδεκά του χρόνια εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο, κουρείο, ραφτάδικο, μπακάλικο, καφενείο, σε διάφορα εργοστάσια και οικοδομές. Πήγε στο νυχτερινό Γυμνάσιο και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών το 1967. Άρχισε να ασκεί το επάγγελμα του ηθοποιού το 1972. Έπαιξε σε πάρα πολλούς θιάσους κλασικό και σύγχρονο ρεπερτόριο. Πήρε μέρος σε δέκα κινηματογραφικές ταινίες και δεκαπέντε τηλεοπτικά σίριαλ. Παράλληλα με την επαγγελματική του δραστηριότητα ασχολήθηκε και με τα συνδικαλιστικά προβλήματα των ηθοποιών. Εκλέγεται συνεχώς επί είκοσι οχτώ χρόνια και σήμερα είναι πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος - Ακροάματος και του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Η επαφή του με το λαϊκό κίνημα άρχισε όταν έκανε τα πρώτα του μεροκάματα και συνεχίζεται ακόμα.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Θυμάσαι, πατέρα;", κυκλοφόρησε το 1994. Το δεύτερο, με τίτλο "Η αυλή με τα σπασμένα όνειρα", το 1998, οι "Αγίες των ημερών τους" το 2001, "Το καλοκαίρι μάς προσπέρασε" το 2003 και το "Μη φοβάσαι, εγώ είμαι εδώ" το 2007. Το "Θυμάσαι, πατέρα;" επιλέχθηκε το 1998 να είναι για τέσσερα χρόνια η βασική διδακτέα ύλη στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, στο Τμήμα Νεοελληνικής Φιλολογίας, μαζί με τον "Επιτάφιο" του Ρίτσου, την "Αυλή των θαυμάτων" του Καμπανέλλη και τη "Σαρκοφάγο" του Ιωάννου.
Επισκέφθηκε το Σίδνεϊ τέσσερις φορές, προσκεκλημένος από την εκεί ελληνική κοινότητα. Μίλησε στα παιδιά για το βιβλίο του και έδωσε τις διαλέξεις: "Γιάννης Ρίτσος, ο ποιητής της Ειρήνης", "Η Επανάσταση του '21 και ο στρατηγός Μακρυγιάννης", "Κώστας Βάρναλης, ο οδηγητής του λαού μας" και "Φώτης Αγγουλές, ο λαϊκός μας ποιητής".
Μη Διαθέσιμο
