Ιστορία της Λογοτεχνίας είναι κυρίως η ιστορία γραπτών μνημείων. Έτσι και στο τέλος του βιβλίου μας, ιστορίας της λογοτεχνίας, ορθώνονται μπροστά μας μερικά ερωτήματα, ερωτήματα για το ποσό των ελληνικών συγγραμμάτων που σώθηκαν και για τη μορφή της παράδοσής τους.
Αν ρωτήσει κανείς για την αναλογία εκείνων που σώθηκαν μ' εκείνα που χάθηκαν, είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε πως σ' εμάς παραδόθηκε ένα ελάχιστο μόνο μέρος, σίγουρα πολύ λιγότερο από το ένα δέκατο. Από τους σπουδαιότερους συντελεστές για τη διάσωση ενός συγγραφέα ήταν, όπως πολλές φορές σημειώσαμε ως τώρα, η διδασκαλία σε σχολεία και ανώτερες σχολές· αντίθετα η εχθρότητα της Εκκλησίας υπήρξε για πολλούς καταστρεπτική. Έπειτα, στα βυζαντινά χρόνια η έλλειψη αγάπης και κατανόησης έκανε να χαθούν πολλά. Έτσι έφτασαν ως εμάς πολλά έξοχα, σίγουρα τα πιο υπέροχα, αλλά κοντά σ' αυτά και παρακατιανά, ενώ αρκετά άλλα έξοχα, όπως η Σαπφώ και ο Μένανδρος, ο Δημόκριτος και τα νεανικά συγγράμματα του Αριστοτέλη εξαφανίστηκαν για μας. Ωστόσο ο όγκος των ελληνικών συγγραμμάτων που σώθηκαν είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν των λατινικών. Και τούτο γιατί οι Ρωμαίοι έφτασαν σε πνευματική ωριμότητα πολύ αργότερα από τους Έλληνες, αλλά γιατί οι τελευταίοι είχαν το χάρισμα της λογοτεχνικής δημιουργίας πάνω απ' όλους τους λαούς.
[...] (από το Παράρτημα του βιβλίου)
Ο Βάλτερ Κραντς, Γερμανός φιλόλογος, γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1884 και πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1960. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Γκέτινγκεν και στο Βερολίνο, στο Πανεπιστήμιο του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Πολέμησε στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, τραυματίσθηκε και παρασημοφορήθηκε. Καθηγητής της διδασκαλίας των αρχαίων γλωσσών στο Πανεπιστήμιο του Χάλε, στερήθηκε αργότερα (1937) το δικαίωμα να διδάσκει λόγω της εβραϊκής καταγωγής της συζύγου του και τέθηκε σε διαθεσιμότητα. Δίδαξε σε πανεπιστήμια της Τουρκίας, για να επιστρέψει στη Γερμανία το 1950, στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Συνέγραψε φιλολογικά έργα, μελέτες και άρθρα, ενώ ιδιαίτερα γνωστός είναι για τη συμμετοχή του στην έκδοση των "Προσωκρατικών" του Χ. Ντιλς.
