Η τρίτομη "Ιστορία της Σεξουαλικότητας" ("Η βούληση για γνώση", "Η χρήση των ηδονών", "Η επιμέλεια εαυτού") προεκτείνει τις έρευνες των βιβλίων "Η αρχαιολογία της γνώσης" και "Επιτήρηση και τιμωρία". Ο πρώτος τόμος επικεντρώνεται στον αστερισμό των φαινομένων που συνήθως περιγράφονται με τους όρους "σεξουαλικότητα" και "σεξ". Δεν επιχειρεί να καταδείξει μια υποτιθέμενη "καταστολή" της σεξουαλικότητας προκειμένου να συμβάλει στην "απελευθέρωσή" της, αλλά να αναλύσει με ποιον τρόπο διαμορφώθηκε μια βούληση για διεξοδική γνώση του σεξ, η οποία πήρε τη μορφή μιας "επιστήμης της σεξουαλικότητας", που με τη σειρά της επιτρέπει μια ολοένα και πιο σφαιρική διαχείριση της κοινωνικής και σεξουαλικής ζωής.
Ο Μισέλ Φουκώ παρουσιάζει μια αρχαιολογία των λόγων επί της σεξουαλικότητας (ερωτική λογοτεχνία, εξομολόγηση, ιατρική, παιδαγωγική, ψυχανάλυση, δίκαιο κ.λπ.) από τον 17ο και κυρίως τον 19ο αιώνα, και θέτει ορισμένα καίρια ερωτήματα για μια "πολιτική ιστορία των σωμάτων": Ζούμε σε μια κοινωνία που καταπιέζει τη σεξουαλικότητα; Η σεξουαλικότητα και οι λόγοι περί αυτής υφίστανται λογοκρισία ή αντιθέτως παροτρύνονται ολοένα και περισσότερο; Ποιον ρόλο επωμίζεται η σεξουαλικότητα στο πλαίσιο της σύγχρονης βιοεξουσίας; Πώς θα μπορούσε να οριστεί, σε επίπεδο σωμάτων, μια αντίσταση σε αυτή τη βιοεξουσία;
Ο Μισέλ Φουκώ (1926-1984) υπήρξε από τους μεγαλύτερους δομιστές κοινωνικούς φιλοσόφους του 20ου αιώνα, γνωστός κυρίως για τις μελέτες του ως προς τις ένννοιες και τους κώδικες μέσω των οποίων λειτουργούν οι κοινωνίες, και ιδιαίτερα ως προς τις "αρχές του αποκλεισμού", με τις οποίες "αποκαθαίρεται" η κοινωνία -όπως για παράδειγμα οι διακρίσεις ανάμεσα στους έμφρονες και τους παράφρονες ή τους νομιμόφρονες και τους παραβατικούς. Στα πιο σημαντικά έργα του Φουκώ συγκαταλέγονται τα εξής: "Τρέλα και παραλογισμός: ιστορία της τρέλας στην κλασική εποχή", "Επιτήρηση και τιμωρία: η γέννηση της φυλακής", "Οι λέξεις και τα πράγματα: μία αρχαιoλογία των επιστημών του ανθρώπου", "Η αρχαιολογία της γνώσης", "Η ιστορία της σεξουαλικότητας".
