Αν πραγματευόμουν την εξιστόρηση των γεγονότων με τρόπο παρόμοιο με τους άλλους, θα μπορούσα να συζητήσω προεισαγωγικά μερικά θέματα, όσο αυτό ήταν πρόσφορο, και να προχωρήσω στη συνέχεια της εξιστόρησής μου· αν είχα προσδιορίσει μικρή έκταση εξιστόρησης, θα είχα τον καιρό να απολαύσω τον καρπό από τις προεισαγωγικές παρατηρήσεις· επειδή όμως υποσχέθηκα ότι σε λίγα βιβλία θα εξιστορήσω τα γεγονότα όσο μπορώ, αλλά και θα περιλάβω χρονική έκταση μεγαλύτερη από χίλια εκατό χρόνια, είναι απαραίτητο να παραμερίσω τη μεγάλη έκταση των προεισαγωγικών παρατηρήσεων και να προχωρήσω στα ίδια τα γεγονότα κάνοντας πάντως αυτή μόνο την προκαταβολική παρατήρηση, ότι στα προηγούμενα έξι βιβλία κατέγραψα τα γεγονότα από τον Τρωικό πόλεμο ως τον πόλεμο που αποφάσισαν να κάνουν οι Αθηναίοι εναντίον των Συρακούσιων, ως τον οποίο έχουν περάσει από την άλωση της Τροίας εφτακόσια εξηνταοχτώ χρόνια. Στο βιβλίο αυτό συνεχίζοντας την εξιστόρησή μου θα αρχίσω από την εκστρατεία εναντίον των Συρακούσιων και θα τελειώσω με την αρχή του δεύτερου πολέμου των Καρχηδόνιων εναντίον του "τυράννου" Διονυσίου των Συρακούσιων.
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης γεννήθηκε στο Αργύριο της Σικελίας, στην ευκλεή Μεγάλη Ελλάδα, γύρω στα 90 π.Χ. Για τη ζωή του δεν διαθέτουμε πολλά στοιχεία. Μοναδική πηγή βιογραφικών πληροφοριών είναι τα βιβλία του. Γνωρίζουμε ότι εκτός από τη μητρική γλώσσα του, την ελληνική, είχε διδαχτεί και την λατινική, επειδή η πόλη του είχε εκτεταμένες πολιτιστικές και οικονομικές συναλλαγές με τους Ρωμαίους, ενώ ο ίδιος επισκέφθηκε επανειλημμένα την ακμάζουσα Ρώμη, όπου συνέλεξε πολύτιμο υλικό -ελληνόγλωσσο και λατινόγλωσσο- για το συγγραφικό του έργο.
Κατά την 180ή Ολυμπιάδα (60-56 π.Χ.), σύμφωνα με προσωπική μαρτυρία του, βρισκόταν στην Αθήνα για σπουδές. Στην Αίγυπτο παρέμεινε επί τρία έτη, συναναστρεφόμενος τους ιερείς της χώρας και μελετώντας διεξοδικά τις τοπικές παραδόσεις, τους θρύλους, τα ήθη και τα έθιμα. Επίσης, για μεγάλο χρονικό διάστημα - το οποίο αγγίζει τα τριάντα έτη- ταξίδευε στις τότε γνωστότερες πόλεις της Ευρώπης και της Ασίας, επισκεπτόμενος βιβλιοθήκες, ερευνώντας αρχεία και συγκεντρώνοντας χρήσιμες πληροφορίες για το σύγγραμμά του.
Ο θάνατός του πρέπει να επήλθε μεταξύ του 30 και 31 π.Χ. και να οφειλόταν σε φυσικά αίτια.
Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στη συγγραφή της παγκόσμιας ιστορίας σε 40 βίβλους, με τον τίτλο "Ιστορική Βιβλιοθήκη". Το έργο του, είναι πολύτιμο, για τον πλούτο του ιστορικού υλικού, με το οποίο αναπληρώνονται χαμένα έργα προγενέστερων μεγάλων ιστορικών. Δυστυχώς από τις 40 βίβλους του Διόδωρου σώζονται 15 (Α΄-Ε΄) και (ΙΑ΄-Κ΄). Από τις υπόλοιπες έχουμε μόνο επιτομές και εκλογές. Η Τέταρτη Βίβλος είναι η συγγραφή της ελληνικής μυθολογίας.
