Ένα πέπλο μυστηρίου κάλυπτε τη ζωή του παππού, και ειδικά τις συνθήκες θανάτου του. Πέθανε ή σκοτώθηκε; "Πέθανε" μας είπε κάποια στιγμή η μάνα μου. Πώς πέθανε; Επέμεινα. Θέλαμε να μάθουμε. Μετά από λίγο καιρό, άλλαξαν τροπάρι: "Σκοτώθηκε". Ναι, αλλά αν σκοτώθηκε, τι διάολο είχε συμβεί ; Γιατί δεν μας έλεγαν; Με την πίεση των μεγαλύτερων εγγονών, η μάνα μου αναγκάστηκε μετά από καιρό να παραδεχτεί ότι δεν σκοτώθηκε αλλά τον σκότωσαν. Οπότε τα ερωτήματα έγιναν ακόμη πιο βασανιστικά: Ποιοι, πώς, και γιατί τον σκότωσαν;
Αυτό πάντως δεν ήταν το μόνο ζήτημα για το οποίο είχαμε απορίες, είχαμε απορίες και για τον θείο Μάνθο, τον άντρα τής θείας Φιλίτσας. Γιατί δεν είναι μαζί μας ο θείος Μάνθος; Ο πατέρας μου είναι εδώ, ο πατέρας του Κωστή επίσης, ο πατέρας του Γρηγόρη όμως πού είναι ; Εμείς οι νεότεροι δεν τον ξέραμε καν. Μήπως δεν ζει ; Πού είναι τώρα; Μας πήρε καιρό να μάθουμε.
Ο Γιώργος Ρουσόπουλος γεννήθηκε το 1951 στο Βόλο. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και φιλοσοφία στις ΗΠΑ και την Αγγλία. Έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στα μαθηματικά από το University of Rochester και κατόπιν μεταπτυχιακό δίπλωμα στη φιλοσοφία από το University of California. Είναι διδάκτορας φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ήταν μεταπτυχιακός υπότροφος του Βρετανικού Συμβουλίου στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Διδάσκει μαθηματικά και επιστημολογία στο Πολυτεχνείο Κρήτης από το 1987. Έχει μεταφράσει τη "Φιλοσοφία της Λογικής" του Κουάιν (2008), έχει δημοσιεύσει άρθρα στις περιοχές της γνωσιολογίας, της επιστημολογίας και της φιλοσοφίας των μαθηματικών και έχει γράψει τα εξής βιβλία: "Επιστημολογία των μαθηματικών" (1990), "Μαθηματικός ρεαλισμός" (1999), "Αναλυτική της παράστασης" (1998) και "Γνωσιολογία" (2009). Επίσης, έχει επιμεληθεί τους τόμους "Αλήθεια" (2002) και "Σύγχρονος εμπειρισμός" (2008). Ο "Καιρός για μυθιστόρημα" είναι το πρώτο του λογοτεχνικό έργο.
