Τι αποκαλύπτει ο δημοσιονομικός και χρηματιστηριακός σεισμός που μας συγκλονίζει σήμερα;
Εάν όντως βιώνουμε μια κρίση, με την πλήρη σημασία του όρου, δεν είναι δυνατή καμία επάνοδος στην προηγούμενη κατάσταση. Συνεπώς είναι αναγκαίο να επινοήσουμε εκ νέου. Ωστόσο το καινοφανές μάς κατακλύζει!
Στη γεωργία, στις μεταφορές, στην υγεία, στη δημογραφική ανάπτυξη, στην πληροφορική, στις συγκρούσεις, γιγάντιες αναταράξεις έχουν μετασχηματίσει τις συνθήκες ζωής όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία.
Μόνο οι θεσμοί μας δεν έχουν αλλάξει.
Ιδού λοιπόν μία από τούτες τις βαθιές ρήξεις: ο πλανήτης μας γίνεται το ουσιαστικό δρων πρόσωπο της πολιτικής σκηνής. Ποιος, εφεξής, θα εκπροσωπήσει αυτόν τον βουβό κόσμο; Και με ποιον τρόπο; Ο Mισέλ Σερ αποδεικνύει ότι είμαστε ακόμη οι δημιουργοί του μέλλοντός μας.
"Ο Michel Serres στο βιβλίο του "Καιρός των κρίσεων" προβαίνει στη διαπίστωση ότι για να υπάρξει η δυνατότητα να μετατραπούν οι εποχές των κρίσεων σε πραγματικά επαναστατικές εποχές είναι αναγκαίο να αλλάξουμε αντιλήψεις.|
("France Culture")
"Ο Michel Serres στο βιβλίο του "Καιρός των κρίσεων" δηλώνει ότι η δημοσιονομική και χρηματιστηριακή κρίση που μας συνταράσσει σήμερα είναι προφανώς επιφανειακή, αλλά αποκρύπτει και αποκαλύπτει ορισμένες ρήξεις που υπερβαίνουν, μέσα στο χρόνο, την ίδια τη διάρκεια της ιστορίας."
("Le Figaro")
Ο Michel Serres γεννήθηκε στην Αζέν της νότιας Γαλλίας το 1930. Σπούδασε μαθηματικά και φυσιογνωστικές επιστήμες την εποχή που η Χιροσίμα βυθιζόταν στον πυρηνικό όλεθρο. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole Normale Superieure στη φιλοσοφία. Φιλόσοφος των επιστημών από τους σημαντικότερους του 20ού αιώνα, αναγνωρίζεται ως ένας από τους ανανεωτές της γαλλικής επιστημολογίας.
Δίδαξε ιστορία των επιστημών στα Πανεπιστήμια του Κλερμόν-Φεράν, της Σορβόννης, της Βενσέν και του Στάνφορντ. Το 1990 έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γαλλίας τον τίμησε, το 2010, με τον ανώτατο τίτλο του "Grand officier de la Legion d'honneur".
Με το πολυσχιδές και πρωτότυπο συγγραφικό του έργο επιχειρεί με το παραδειγματικό και ποιητικό του ύφος να δείξει την αυταπάτη που υπάρχει στο διαχωρισμό των ανθρωπιστικών και των θετικών επιστημών και να θεμελιώσει μια επιστημολογία η οποία θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το οικολογικό πρόβλημα της εποχής μας. Το έργο του περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα βιβλία: "Hermes" Ι, ΙΙ και III (1969, 1972, 1974), "Les Cinq Sens" (1985), "Le Tiers-Instruit" (1991) "Hominescence" (2001), "L'Incandescent" (2003), "Le Malpropre" (2008). Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: "Το φυσικό συμβόλαιο" (Π.Ε.Κ., 2001) και "Το παράσιτο" (Σμίλη, 2009).
