Στη δεύτερη ποιητική συλλογή της Δώρας Κασκάλη περιέχονται σαράντα ένα ποιήματα στα οποία η ποιήτρια, με μεταφορική γλώσσα και ευθύβολο, συγχρόνως, ρεαλισμό, με εκφραστική τόλμη και υπαινικτική τρυφερότητα, ανατέμνει το ερωτικό βίωμα σε όλες του τις μορφές, μιλάει για την αδυναμία της γλώσσας να προσφέρει πραγματική λύτρωση, αλλά και για το θαύμα της ποίησης, για αγαπημένους τόπους και για αγαπημένα πρόσωπα της ζωής και της μνήμης.
Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος
Η Δώρα Κασκάλη γεννήθηκε στις Σέρρες. Κατάγεται από τα Γρεβενά και την Άρτα, αλλά σχεδόν όλα τα χρόνια της έζησε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και έκανε μεταπτυχιακό στην ποίηση του Θεοτοκά. Τώρα γράφει τη διδακτορική της διατριβή, με θέμα τις εκφάνσεις της ελληνικότητας στη μεταναστευτική λογοτεχνία. Εργάστηκε στο παρελθόν ως υπάλληλος τραπέζης, αλλά τα τελευταία χρόνια είναι υπάλληλος του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Διηγήματα της πρώτης συλλογής που εξέδωσε "Στο τρένο", έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Εξώπολις", "Ναύδετο" και "Πλανόδιον". Επίσης ήταν υποψήφια για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του λογοτεχνικού περιοδικού "Διαβάζω".
