Μετά και μέσα από ένα προηγούμενο βιβλίο, πιστεύω ότι έγινε σαφής η ύπαρξη μιας σημαντικής αλληλουχίας. Σύμφωνα με την αλληλουχία αυτή, φαίνεται ότι τον Κατακλυσμό, που έγινε γύρω στο 12.000 π.Χ. (τέλος Παλαιολιθικής Περιόδου), ακολούθησε μια περίοδος εκτεταμένης ανθρωποφαγίας, η οποία κράτησε για περίπου τέσσερις χιλιάδες χρόνια (Μεσολιθική Περίοδος). Από το 8.000 π.Χ. και ως αποτέλεσμα της προσπάθειας για τον τερματισμό της ανθρωποφαγίας, άρχισε αυτό που ονομάζουμε "Νεολιθική Επανάσταση", δηλαδή ο ανθρώπινος πολιτισμός όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, με την παραγωγή της τροφής και τη μόνιμη εγκατάσταση.
Οι παραπάνω ημερομηνίες συμπίπτουν, όπως είπαμε, με άλλες σημαντικές οριοθετήσεις της παγκόσμιας ιστορίας. Το 12.000 π.Χ. έχουμε το τέλος της Παλαιολιθικής Εποχής και συγχρόνως το τέλος της τελευταίας παγετώδους περιόδου. Από το 12.000 μέχρι το 8.000 π.Χ. έχουμε τη Μεσολιθική, ενώ περίπου από το 8.000 αρχίζει αυτό που ονομάζουμε Νεολιθική και μαζί η λεγάμενη "Νεολιθική Επανάσταση" (γεωργία, παραγωγή τροφής και μόνιμα οργανωμένη εγκατάσταση).
Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι κάπου γύρω στο 12.000 π.Χ. συντελέστηκε ένα πραγματικά τεράστιο περιβαλλοντικό γεγονός. Οι θάλασσες θα πρέπει να υψώθηκαν με ασύλληπτο για τα δικά μας δεδομένα και αντιλήψεις τρόπο. Όσοι σώθηκαν, προσπάθησαν με όποιους τρόπους μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση και να επιβιώσουν. Ανάμεσα στους τρόπους αυτούς ήταν και η ανθρωποφαγία, η οποία υπήρξε, με τα τότε δεδομένα, συστηματική και οργανωμένη. Παράλληλα, φαίνεται ότι μέσα στα δυο χιλιάδες αυτά χρόνια της πολύ δύσκολης Μεσολιθικής Εποχής βρίσκεται η πηγή όλων των θρησκειών καθώς και των σημαντικότερων ηθών και εθίμων, που θα αποτελέσουν στη συνέχεια τη βάση του ανθρώπινου πολιτισμού.
Όμως, οι τέτοιου είδους συνθήκες και η ανθρωποφαγία στην οποία εξαναγκάστηκαν, λόγω της αδυναμίας τους και όχι από επιλογή, οι άνθρωποι δεν ήταν κάτι που μπορούσε κανείς να ξεπεράσει με ευκολία. Ο μαιναδισμός, για παράδειγμα, σίγουρα δείχνει το μέγεθος των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν οι τότε μητριαρχικές γυναίκες. Στις πλάτες ακριβώς αυτών των μητριαρχικών γυναικών πέρασε το βάρος του να οδηγήσουν τους ανθρώπους εκείνης της εποχής σε αυτό που ονομάζουμε "Νεολιθική Επανάσταση". Το δείχνει, άλλωστε, με ξεκάθαρο τρόπο η περίπτωση της προμήτορος Εύας, η οποία είναι η αιτία, όπως ρητά αναφέρεται στη Γένεση, για την απαρχή της γεωργίας. Εδώ φαίνεται και ποιο είναι το πραγματικό νόημα του προπατορικού αμαρτήματος (=ανθρωποφαγία).
O Γρηγόρης Βασδέκης γεννήθηκε στην Καβάλα το 1955. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών το 1974. Διετέλεσε αρχισυντάκτης του "Αθηναίου" και πρόεδρος της "Μαθητικής Κοινότητας".
Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών της Φιλοσοφικής και βοηθός του Μ. Ανδρόνικου στις ανασκαφές της Βεργίνας το 1976, 1977 και 1978. Είναι κάτοχος διπλώματος Masters (MA) στην Κλασική Φιλολογία από το Πανεπιστήμιο του Cincinnati. Το 1994 απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα (PhD) από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι συγγραφέας του βιβλίου: "Θείο Δράμα και Μητριαρχία στην Οδύσσεια".
Από το 1981 μέχρι σήμερα είναι καθηγητής στο Κολλέγιο Αθηνών. Έχει διδάξει φιλολογικά μαθήματα σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου. Διετέλεσε Προϊστάμενος του Τμήματος Ιστορίας και Συντονιστής Αρχαίων Ελλήνων στο Λύκειο. Είναι παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού.
Μη Διαθέσιμο
