Η Κούλα Ξηραδάκη είχε το πάθος των ανθρώπων που δεν συνηθίζουν (δεν τους αρέσει ίσως) να περπατούν στις πλατιές άνετες λεωφόρους, αλλά προτιμούν να εξερευνούν, να ανακαλύπτουν ή/και να ανοίγουν νέα μονοπάτια. Ως ιστορικός ήθελε να ερευνήσει το παρελθόν όχι για να το χρησιμοποιήσει επαγγελματικά, αλλά γιατί την ενδιέφερε προσωπικά. Ασχολιόταν με την Ιστορία από προσωπική "ανάγκη", όπως οι ποιητές γράφουν πονήματα. Και της άρεσαν τα ποιήματα. Όλα της τα βιβλία έχουν στίχους...
...Προσωπικά, δούλεψα την αυτοβιογραφία της Κούλας Ξηραδάκη πιστή στο σύνθημα της: Δεν αφήνουμε στη μέση τις δουλειές μας. Δεν τα παρατάμε!
Τασούλα Βερβενιώτη
