Προβληματίζει ιδιαίτερα ποιο είναι το αληθινό νόημα και η πεμπτουσία της αποστολής και του ρόλου του κράτους και της δημόσιας διοίκησης, ειδικά στην εποχή μας. Οι περισσότεροι πολίτες, αναλυτές, αλλά και πολιτικοί συγκλίνουν πλέον στις απαντήσεις τους ότι το κεντρικό νόημα της αποστολής του κράτους στη σύγχρονη δημοκρατία δεν είναι η καταπίεση αλλά η εξυπηρέτηση των πολιτών, η νόμιμη και η νομιμοποιημένη διαχείριση της εξουσίας, υπό συνθήκες δημοσιότητας και ελευθερίας, για την παραγωγή και, κυρίως, την παροχή υπηρεσιών που διευκολύνουν την κοινωνική ανάπτυξη και ευημερία. Μια νέα ισορροπία ανάμεσα στο κράτος, στους δημοσίους θεσμούς, στην αγορά και την κοινωνία των πολιτών, δηλαδή τη σφαίρα της ελευθερίας και αυτονομίας των κοινωνικών υποκειμένων, αποτελεί το κρίσιμο πρόβλημα του σχεδιασμού και της οργάνωσης της λειτουργίας του κράτους.
Ο Αντώνης Μακρυδημήτρης είναι καθηγητής της διοικητικής επιστήμης στο τμήμα πολιτικής επιστήμης και δημόσιας διοίκησης της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία εξωτερικού του ΙΚΥ στο London School of Economics and Political Science και το University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ως υπότροφος του ιδρύματος Fulbright διετέλεσε το 1992 επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ, καθώς και στα Πανεπιστήμια Cambridge και Λονδίνου της Αγγλίας. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1955, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Αυγή-Άννα Μάγγελ και έχει δυο παιδιά. Έχει γράψει βιβλία, μελέτες και άρθρα σε θέματα δημόσιας διοίκησης, δημόσιας πολιτικής, ιστορίας και κοινωνικής θεωρίας. Στο χώρο της λογοτεχνίας, έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές "Η νύχτα των αγαλμάτων" (Αχαϊκές εκδόσεις, 1991), "Δύσκολη υποχώρηση" (Γαβριηλίδης, 1999), "Μαρτυρία" (Πατάκης, 2005). Το 1994 κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις "Πρόσπερος", σε δική του μετάφραση, τα "300 ερωτικά ποιήματα" της Ιζούμι Σικίμπου. Άλλες μεταφράσεις του, που έχουν δημοσιευτεί, περιλαμβάνουν δύο θεατρικά έργα ("Βουνίσια γλώσσα", "Το πάρτυ") και ποιήματα του Χάρολντ Πίντερ, "Το ονειρόδραμα" του Στρίντμπεργκ, καθώς και ποιήματα των Φίλιπ Λάρκιν, Αντόνιο Ματσάδο, Ομάρ Πάουντ, Ουώλτ Ουίτμαν, Στήβεν Σπέντερ, Πήτερ Λήβι, Τσέσλαφ Μίλος και Ντέρεκ Μάον.
