Ένας περίεργος υπερκορεσμός της ύλης, σε κάποια σημεία του πλανήτη, δημιουργεί διαρροή στο χρονικό συνεχές: Ο χρόνος εγκαταλείπει την ανθρώπινη πραγματικότητα με αποτέλεσμα το φαινόμενο της κρυσταλλοποίησης. Σε ένα σκηνικό μιας παράδοξης Αποκάλυψης, σε ένα μεταλλαγμένο γοτθικό τοπίο όπου οι κρυστάλλινοι θόλοι ενός δάσους της Δυτικής Αφρικής άλλοτε λάμπουν μεγαλειωδώς κι άλλοτε βαθαίνουν σε μια ζοφερή σκοτεινιά, ένας νέος εκπληκτικός κόσμος διεκδικεί κάθε έμβια ύπαρξη.Τα πάντα αποκρυσταλλώνονται κι αστράφτουν σαν πετράδια δημιουργώντας ένα μυστηριακό σύμπαν, πανέμορφο και τρομαχτικό, όπου τα πλάσματα υπάρχουν λες και παγιδευμένα σε κεχριμπάρι, ούτε ζωντανά ούτε νεκρά, τα φυλλώματα λαμπυρίζουν σαν κοσμήματα με όλα τα χρώματα της ίριδας, και οι ήρωες περιφέρονται σαν φαντάσματα στις εσχατιές της ύπαρξης, προαναγγέλλοντας την κυριαρχία του ανόργανου και άχρονου βασιλείου, πάνω στο οργανικό και πεπερασμένο...
"Ο ποιητής Μπάλλαρντ σε ένα πλήρες εκστατικό ξέσπασμα"
(Anthony Burgess)
