Και οι δύο, και ο Λεόντιος και η Λένα, το σκάνε απ’ τα βασίλειά τους για ν’ αποφύγουν έναν γάμο ανάμεσά τους, προκαθορισμένο, μολονότι ποτέ δεν συναντήθηκαν. Παρ’ όλα αυτά συναντώνται άγνωστοι, ερωτεύονται, παντρεύονται ειρωνικά σαν ανδρείκελα, αντικαθιστώντας τον Πρίγκιπα και την Πριγκίπισσα δήθεν κατά τύχη. Και τότε μόνον αποκαλύπτεται η αλήθεια προς μεγάλη τους απογοήτευση. Κάνουν ό,τι εντελώς λανθασμένα πιστεύουν πως είναι δική τους ελεύθερη σκέψη και βούληση.
Το Λεόντιος και Λένα είναι αληθινό έργο πέρα για πέρα. Υπάρχει ένας κόσμος τόσο αληθινός κάτω απ’ την επιφάνειά του όσο και στον Δαντόν και στον Βόιτσεκ, ένας κόσμος ονειρεμένος, που σχεδόν πάντα γίνεται ενοχλητικός με την τραχύτητα και τη σκληρότητά του, τον πεσιμισμό και τη μοιραιοδοξία. Η ειρωνική αποθέωση του κωμικού οράματος αυτής της αβύσσου είναι οι δύο τελικοί μονόλογοι του έργου.
O Georg Buchner γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1813 στο Γκοντελάου της Γερμανίας. Ως γιος στρατιωτικού γιατρού, σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Από πολύ νεαρή ηλικία όμως γράφει ποιήματα και μικρά διηγήματα. Επηρεασμένος από την παρισινή εξέγερση του 1830 ιδρύει την "Εταιρεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων" (1834) και εκδίδει παράνομα το επαναστατικό φυλλάδιο "Ο Κήρυκας της Έσσης" που φωτίζει τον αγώνα της γερμανικής αστικής τάξης ενάντια στην απολυταρχία του φεουδαρχισμού. Το φυλλάδιο κατάσχεται αμέσως από τις αρχές και ο ίδιος, για να αποφύγει τη σύλληψη, δραπετεύει στο Στρασβούργο (1835) και κατόπιν στη Ζυρίχη, όπου γίνεται δεκτός στο πανεπιστήμιο ως διδάκτωρ (1836). Στις 19 Φεβρουαρίου 1837 πεθαίνει από τυφοειδή πυρετό. Το θεατρικά έργα του Μπύχνερ προπορεύονται κατά πολύ της εποχής τους και δικαίως θεωρείται σήμερα μείζων πρόδρομος του θεατρικού εξπρεσιονισμού και εξέχουσα μορφή της γερμανικής λογοτεχνίας.
Κυριότερα έργα του:
-"Ο Κύρυκας της Έσσης", ("Der Hessische Landbote") 1834, Φυλλάδιο
-"Ο θάνατος του Δαντόν" ("Dantons Tod") 1835, Θέατρο
-"Λεντς", ("Lenz") 1835, Διήγημα
-"Λεόντιος και Λένα", ("Leonce und Lena") 1836, Θέατρο
-"Βόυτσεκ", ("Woyzeck") 1836-37, Θέατρο.
