[...] Το βιβλίο περιέχει δύο επιμέρους κεφάλαια: το "Περί πνευματικού αγώνος", το οποίο εμπλουτισμένη έκδοση του ομότιτλου κεφαλαίου που περιέχεται στο αρχικό βιβλίο, και το "Περί πνευματικής μελέτης", που εκδίδεται για πρώτη φορά.
Στο κεφάλαιο "Περί πνευματικής μελέτης" παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο ο όσιος Γέροντας Πορφύριος προσέγγιζε και μελετούσε τα κείμενα της Εκκλησίας. Ο Γέροντας σε κάθε ευκαιρία κατέφευγε με πόθο στον αστείρευτο πλούτο των εκκλησιαστικών και πατερικών κειμένων, για να αντλήσει και να μεταδώσει μέσω αυτών χαρά και αγαλλίαση εν Χριστώ. Με την απλότητα που τον χαρακτήριζε, παρακινούσε τα πνευματικά του παιδιά να προστρέχουν στα κείμενα -όπως άλλωστε και ο ίδιος το έκανε σε όλη του τη ζωή- για ωφέλεια και πνευματική αναψυχή. Με τον τρόπο αυτό μετάγγιζε αγιοπνευματική χάρη, έδινε απαντήσεις σε καίρια ζητήματα και ταυτόχρονα παιδαγωγούσε, διδάσκοντας μέσα από τα κείμενα τρόπους πνευματικού αγώνα.
[...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)
Ο αείμνηστος πατήρ Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στον Άγιο Ιωάννη Καρυστίας Ευβοίας και δώδεκα περίπου χρονών πήγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτεψε γύρω στα επτά χρόνια. Τότε αρρώστησε βαρειά και οι γεροντάδες του τον στείλανε σε μοναστήρι στον κόσμο. Εκεί τον γνώρισε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Σινά Πορφύριος ο Γ’, ο οποίος αφού διαπίστωσε την αρετή του και τα θεία χαρίσματα, που από τόσο νωρίς του είχε δώσει ο Θεός, τον χειροτόνησε ιερέα σε ηλικία είκοσι ετών. Ως ιερέας ο πατήρ Πορφύριος έμεινε μέχρι το 1940 σε μοναστήρια της Εύβοιας. Το 1940 διορίστηκε εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου στην Πολυκλινική Αθηνών, δίπλα στην Ομόνοια (οδός Σωκράτους και Πειραιώς), όπου υπηρέτησε 33 χρόνια. Μετά τη συνταξιοδότηση του λειτουργούσε και εξομολογούσε στο αρχαίο ερημικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου Καλλισίων Πεντέλης μέχρι το 1978, οπότε έπαθε έμφραγμα. Αρκετούς μήνες μετά το έμφραγμα έμεινε σε φιλικά σπίτια στην Αθήνα και το 1979 εγκαταστάθηκε στο Μήλεσι, όπου έκτισε το μεγάλο μετόχι του Ησυχαστηρίου η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος. Προς τις αρχές του καλοκαιριού του 1991 έφυγε για το Άγιο Όρος, όπου διατηρούσε κελλί από το 1984. Στις 2 Δεκεμβρίου εκοιμήθη εν Κυρίω στο κελλί του στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου και ετάφη την επομένη απλά και αθόρυβα, όπως επιθυμούσε.
