Οι αποστάσεις των λέξεων μαρτυρούν τις ανάγκες μας. Διανύοντάς τες θα συναντήσουμε τα πρόσωπα, τις ιδέες, τα συναισθήματα, τις καταστάσεις και το χρόνο. Γράφουμε για να διατυπώσουμε προσδοκίες και ελπίδες, να πάρουμε κάτι από τη χαρά της δημιουργίας, να αναζητήσουμε ή να ομολογήσουμε ίσως απαραίτητες αλήθειες και ζωτικά ψεύδη.
Γράφουμε, ακόμη, για να εκπληρώσουμε ένα χρέος, να ξαναζωντανέψουμε ένα παρελθόν, να διαφυλάξουμε ένα κομμάτι της μνήμης. Πάνω απ' όλα γράφουμε για να τοποθετήσουμε τον εαυτό μας στον κόσμο και να τον συστοιχίσουμε μέσα σ' αυτόν.
Όπως κι αν είναι όμως, το παιχνίδι και η ανάγκη της γραφής είναι ένα γοητευτικό και επικίνδυνο συνάμα ταξίδι. Είναι η εκπλήρωση της μεγάλης ανάγκης μας να εκφραστούμε και η απολύτρωσή μας ταυτόχρονα. Γραφές ως περιπέτεια, ενθύμηση, προσφορά και δημιουργία, ως συναντήσεις και απολήξεις ψυχών που επικοινωνούν στις σελίδες του φετινού Λογοτεχνικού Ημερολογίου, μέσα από ξεχωριστά κείμενα κορυφαίων δημιουργών μας.
