Ορισμένες μάχες έχουν ιδιαίτερη σημασία στην παγκόσμια ιστορία. Μια από αυτές είναι η διάσημη μάχη του Μαντζικέρτ (1071), στην οποία ουσιαστικά κρίθηκε η ιστορική εξέλιξη της Μικράς Ασίας, της "ραχοκοκαλιάς" της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Μετά την ήττα του αυτοκράτορα Ρωμανού Δ' Διογένη από τους Τούρκους νομάδες του Αλπ Αρσλάν η πορεία προς τον αφελληνισμό αυτής της εκτεταμένης περιοχής δεν ήταν δυνατό να αντιστραφεί. Υπεύθυνες όμως γι' αυτό ήταν σε μικρότερο βαθμό οι τουρκικές επιδρομές και πολύ περισσότερο οι εσωτερικές έριδες που ταλαιπώρησαν το βυζαντινό κράτος κατά το μεγαλύτερο διάστημα του 11ου αιώνα, αλλοιώνοντας ανεπανόρθωτα τη φυσιογνωμία του.
Δύο έγκριτοι βυζαντινολόγοι περιγράφουν την πορεία προς την εσωτερική αποδυνάμωση του βυζαντινού κράτους, αναλύουν τη μάχη και εξηγούν με πειστικά επιχειρήματα τις αιτίες της ήττας του αυτοκρατορικού στρατού. Τέλος εκτιμούν τις τραγικές επιπτώσεις της μάχης, οι οποίες οδήγησαν σταδιακά στην κατάρρευση και τον αφελληνισμό της Μικράς Ασίας.
Το κείμενο πλαισιώνεται από θαυμάσιες καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις πολεμιστών του Γιάννη Παπουλάκου που μας μεταφέρουν την "εικόνα" από το πεδίο της μάχης.
Η Έφη Ραγιά είναι διδάκτωρ της βυζαντινής ιστορίας του τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα για τη Μικρά Ασία του Ινστιτούτου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, καθώς και σε ερευνητικά προγράμματα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διδάξει Βυζαντινή Ιστορία σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και έχει δημοσιεύσει μελέτες σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά, ελληνικά και ξένα.
Μη Διαθέσιμο
