Μαύρα μου χελιδόνια ...

«Ο τόπος τους ήταν φτωχός, δεν μπορούσε να θρέψει τους ανθρώπους του. Μια χούφτα πέτρες τους έδωσε ο Θεός κι όσο κι αν προσπαθούσαν, όσο κι αν δούλευαν ήλιο με ήλιο, με ζέστη και με κρύο, στα ζώα, στ’ αμπέλια, στα χωράφια, πάλι το γέννημα δεν έφτανε. Βγάλε και το μοιράδι που παίρναν οι Τούρκοι...»
Από αυτόν τον ξερό και άγονο μα αγαπημένο τόπο, την Ήπειρο, το Πωγώνι, ξεκίνησε ο Βασίλης για «να γυρίσει τον κόσμο, να βρεθεί μια στον βορρά και μια στον νότο» για να θρέψει την φαμίλια του. Τα βήματά του τον έφεραν από το κοσμοπολίτικο Βουκουρέστι μέχρι την Αραβία, μέσα στην δίνη της επανάστασης των Βεδουΐνων. Κι ο Βασίλης, όπου κι αν βρέθηκε δούλεψε τίμια, αγωνίστηκε σκληρά, προχώρησε όρθιος μπροστά σε όποιες δυσκολίες του έφερε η τύχη του…