Η γυναίκα μου έδωσε το χέρι της.
«Καθηγήτρια Σέλβα Γρανάδος»
«Εστέμπαν Μιρό. Με τι ασχολείστε;» ρώτησα.
«Είμαι ειδικός στο έργο του Όμηρου Μπρόκα.»
Έδειξε μεγάλη απογοήτευση όταν διαπίστωσε ότι εγώ δεν τον γνώριζα.
«Είναι σπουδαίος συγγραφέας· πραγματική διάνοια· σπάνιο άτομο· παράξενος· ένας καταραμένος. Είμαστε μόνο τρεις οι κριτικοί που έχουμε ασχοληθεί με το έργο του.»
Από το έργο του ιδιοφυούς συγγραφέα Όμηρου Μπρόκα απομένουν μόνον οι απειράριθμες παραλλαγές ενός και μόνου διηγήματος, αλλά υπάρχουν ενδείξεις πως στον τέταρτο όροφο του ετοιμόρροπου κτιρίου της Φιλολογικής Σχολής, μέσα σε τόνους εγκαταλελειμμένων εγγράφων, βρίσκονται κρυμμένα τα άγνωστα αριστουργήματά του.
Ο αφηγητής Εστέμπαν Μιρό γνωρίζει τρεις κριτικούς λογοτεχνίας που διατρέχουν τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους του μυστηριώδους τετάρτου ορόφου, και μάχονται μεταξύ τους για να διασφαλίσουν τον τίτλο του μοναδικού ερμηνευτή του Μπρόκα. Τότε, η λογοτεχνική κριτική εξελίσσεται σε ιδιαιτέρως επικίνδυνη δραστηριότητα. Ο δρόμος που οδηγεί στον Μπρόκα αρχίζει να στρώνεται με πτώματα, και η ερμηνεία των εγκλημάτων θα ανήκει σε όποιον μπορέσει να διαβάσει πρώτος τα χαμένα χειρόγραφα του μυστηριώδους συγγραφέα.
