Το "Με-τι" παρέμενε αδημοσίευτο όσο ζούσε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1965. Το έργο αποτελείται από θραύσματα και επεισόδια. Ο ίδιος, προκειμένου να το συνθέσει, συγκέντρωσε διάφορες σκέψεις, προσωπικές ιστορίες, αλλά και παρατηρήσεις πάνω στην πολιτική πραγματικότητα της ταραγμένης εποχής του. Τα κείμενα καλύπτουν μια ολόκληρη εικοσαετία, όμως τα περισσότερα γράφτηκαν μεταξύ 1934 και 1937, δηλαδή τα πρώτα χρόνια της εξορίας του. Με δεδομένη την τολμηρή φύση του εγχειρήματος, ο Γερμανός συγγραφέας αναζήτησε ένα προσωπείο και το βρήκε στο πρόσωπο του Κινέζου διανοητή Μο Ντι, ο οποίος υπήρξε σύγχρονος του Σωκράτη. Επιστρατεύοντας ένα ύφος αφοριστικό και περιπαικτικό συγχρόνως, την κοινωνική του ευαισθησία και την αλληγορική του δεινότητα, ο Μπρεχτ αναπτύσσει εδώ μια ιδιότυπη πρακτική φιλοσοφία και μια ηθική ιδίας εμπνεύσεως απέναντι στον κόσμο, τη δική του "Μεγάλη Μέθοδο". Στην ουσία πραγματεύεται με τρόπο παραβολικό τις θεωρίες πίσω από τα γεγονότα, τη μαρξιστική διαλεκτική, τον Λένιν, τον Χίτλερ, τον Στάλιν, τις Δίκες της Μόσχας. Το "Με-τι" είναι βασικό για να κατανοήσουμε τον κριτικό στοχασμό του Μπρεχτ. Εκδίδεται για πρώτη φορά στα ελληνικά.
"Το να ασχολείσαι με τον Μπρεχτ δίχως να του ασκείς κριτική είναι προδοσία".
Heiner Muller
"Η σκέψη είναι κάτι που τρέχει πίσω απ' τους μπελάδες και μπροστά από τις πράξεις".
"Η μοίρα του ανθρώπου είναι ο άνθρωπος".
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1898 στο Άουγκσμπουργκ. Το 1917 γράφτηκε στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Μονάχου, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του, ξαναγύρισε στο Άουγκσμπουργκ, και υπηρέτησε για ένα διάστημα σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Οι θεατρικές του αναζητήσεις γνώρισαν πολύ γρήγορα την καταξίωση, με το βραβείο Κλάιστ (1922). Αντικομφορμιστής, ορκισμένος εχθρός του πολέμου και του καπιταλισμού, βρίσκεται ήδη από το 1923 πέμπτος στον μαύρο πίνακα του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας. Όταν οι Εθνικοσοσιαλιστές καταλαμβάνουν την εξουσία το 1933, ο Μπρεχτ παίρνει το δρόμο της εξορίας: Ελβετία, Δανία, Φινλανδία, Ρωσία, και τέλος Αμερική, όπου συνεργάζεται στην Καλιφόρνια με τον Τσάρλι Τσάπλιν και τον Τσαρλς Λώτον. Το 1949 εγκαθίσταται οριστικά στο Ανατολικό Βερολίνο, όπου πεθαίνει το 1956.
