O σχεδιασμός και η ανέγερση ενός εργοστασίου εμπλουτισμού απεικονίζει τη συμφωνία της μελέτης με την κατασκευή. Εκφράζει την επιβολή της σκέψης, από τη γνώση και την εμπειρία, στην ύλη -μηχάνημα και ακατέργαστο μετάλλευμα- για μια παραγωγική διαδικασία, για το προϊόν. Επιδιώκει την εναρμόνιση μιας χωροταξικής διάταξης με το τοπίο και το μεταλλείο. Εφαρμόζει τη μελέτη εμπλουτισμού στην πράξη, υλοποιεί κατασκευαστικά το λειτουργικό κύκλωμα και συγκρίνει το αποτέλεσμα. Βαθμολογεί την επιτυχία και προσφέρει την ικανοποίηση στο μηχανικό. Είναι η πεμπτουσία της ύπαρξής του. Είναι το τεχνολογικό ποίημα στο χώρο της οικονομίας. Είναι ποίημα. Είναι το "κατασκευάζειν και χαίρειν", που έγραψε κάποτε ο καθηγητής Ρουσόπουλος. Είναι ο προορισμός του μηχανικού. Γι' αυτό σπουδάζει και εκπαιδεύεται και σ' αυτό πρέπει να σταδιοδρομεί.
Ο Α. Ζ. Φραγκίσκος αποφοίτησε από το Τμήμα Μηχανικών Μεταλλείων - Μεταλλουργών του Ε.Μ.Π. και έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Leeds. Διετέλεσε διευθυντής στα μεταλλεία Σερίφου, όπου ασχολήθηκε με εγκαταστάσεις εμπλουτισμού σιδηρομεταλλευμάτων, προϊστάμενος του τμήματος ερευνών και ανάπτυξης της Fimisco, όπου σχεδίασε και επέβλεψε πολλά εργοστάσια, διευθύνων σύμβουλος της ΓΕΜΕΕ και πρόεδρος των ΕΛΕΒΜΕ, ΕΥΔΑΠ και ΙΓΜΕ. Εκλέχτηκε πρόεδρος του Τμήματος Μηχανικών Μεταλλείων - Μεταλλουργών του Ε.Μ.Π., αντιπρύτανης και πρύτανης. Δίδαξε για περισσότερα από 35 χρόνια τον εμπλουτισμό μεταλλευμάτων στο Ε.Μ.Π. και από το 1996 είναι ομότιμος καθηγητής. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 60 επιστημονικές εργασίες, έχει συμμετάσχει σε πολλά ελληνικά και διεθνή συνέδρια, έχει 8 διπλώματα ευρεσιτεχνίας και έχει συγγράψει 5 βιβλία.
