Η Εκκλησία και η Λειτουργία της είναι το σώμα της αλήθειας του Θεού στον κόσμο που γνωρίζεται στην αγάπη ή στο έλεός Του και όχι στη δύναμη ή την εξουσία Του. Μόνο ως σώμα της αλήθειας είναι το σώμα της ομορφιάς, ακριβώς της ωραίας αγάπης στην ανθρωπότητα· της αλήθειας, της αγάπης και της ομορφιάς του γεγονότος που ελευθερώνει, αντρώνει και σώζει. Αυτά ιερουργούνται και διακηρύσσονται στη Λειτουργία της Ευχαριστίας. Και αυτό απαιτεί την ετοιμασία της ιερατικής καρδιάς των πιστών, κληρικών, λαϊκών και μοναχών. "Ουαί τοις απολωλεκόσι την καρδίαν· φησί· και τι ποιήσουσιν, όταν επισκέψηται Κύριος;". Είναι η αγαπώσα, παραδιδόμενη ακορέστως στο πυρ της αγάπης καρδιά, αυτή που νοεί, κατέχει την πραγματική νοημοσύνη, ότι η Εκκλησία, αυτή η αγαπητική κοινωνία των πιστών, είναι η φανέρωση "της αιωνίας αγαπήσεως του Θεού", με την οποία αγάπησε και αγαπά τον λαό Του· είναι η παρουσία της Ουσιαστικής αγάπης εν μέσω του λαού του Θεού, "πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος"! Τι άλλο είναι η Ευχαριστία παρά η μετάληψη αυτής της αδιάκοπης αγάπης, της άσβεστης φλόγας, που μεταμορφώνει και αγιάζει τους πάντες και τα πάντα;
Ο π. Μιχαήλ Καρδαμάκης (1932-2008) κατάγεται από την Κρήτη. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Graz της Αυστρίας. Αναγορεύτηκε Διδάκτωρ της Θεολογίας στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αφιέρωσε τη ζωή του στην οργάνωση και αναβάθμιση της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης στη χώρα μας. Ως πρεσβύτερος υπηρέτησε στην Κρήτη, στο Graz, στην Κατερίνη, στη Λαμία και στην Αθήνα. Ανήκει στη χορεία των σπουδαίων σύγχρονων ορθόδοξων θεολόγων και χαρακτηρίζεται ως ο θεολόγος της ελευθερίας, της άσκησης και της ομορφιάς. Το βαθυστόχαστο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει περί τα είκοσι βιβλία.
