«Η χαρά της καταστροφής είναι ταυτόχρονα χαρά δημιουργική».
Αυτή είναι η θεμελιώδης ιδέα που κυριαρχεί στη σκέψη του νεαρού Μπακούνιν, και σ' αυτή θα παραμείνει πιστός σ' ολόκληρη τη ζωή του.
Σε έναν κόσμο όλο και πιο κομφορμιστή, ταξινομημένο, αγελαίο, σε έναν κόσμο όπου δεν χαράσσονται νέοι δρόμοι αλλά ακολουθούνται οι παλιοί, αυτή η άγρια κραυγή βρίσκει μια νέα απήχηση, γιατί εκφράζει, αν όχι ελπίδα, τουλάχιστον ένα παράπονο που δεν θα εγκαταλείψει τόσο σύντομα την καρδιά των ανθρώπων.
Στον Μπακούνιν πρέπει να αναγνωριστεί ότι εμφύσησε στο σοσιαλιστικό κίνημα τη δύναμη που ήταν ικανή να διορθώσει τις καταχρήσεις μιας θεωρίας η οποία παρουσίαζε μια ακαμψία επιστημονικά αδήριτη, και σε τελική ανάλυση απάνθρωπη. Η συμβολή του ήταν σημαντική για να υφανθεί αυτό το γαϊτανάκι της ατομικότητας, το οποίο, παρά τους κινδύνους που ενέχει, αποτελεί ένα από τα ωραιότερα χαρακτηριστικά της ιστορίας του σοσιαλισμού.
Το βιβλίο αποτελείται από τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος υπάρχει μια αναλυτική και κριτική παρουσίαση της ζωής και του έργου του Μπακούνιν. Στο δεύτερο μέρος παρατίθενται αποσπάσματα από το έργο
του Μπακούνιν ταξινομημένα στις θεματικές ενότητες «Το Κράτος», «Ο Θεός», «Η Εξέγερση», «Το Ομοσπονδιακό Σύστημα», «Ο Αναρχισμός».Στο τρίτο μέρος παρατίθενται βιογραφικά στοιχεία του Μπακούνιν καθώς και αναλυτική βιβλιογραφία. Το βιβλίο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
