Από το 1919 έως το 1933, στη Βαϊμάρη, στο Ντεσσάου και κατόπιν στο Βερολίνο, το Μπάουχαους (μετάφραση: «σπίτι της κατασκευής») θα αποτελέσει κάτι πολύ περισσότερο από μια επαγγελματική σχολή ενός νέου είδους: μια μοντέρνα ουτοπία.
Ζωγράφοι, παιδαγωγοί, αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι, τεχνίτες, μηχανικοί, ηθοποιοί, μουσικοί, φωτογράφοι, στυλίστες σχεδιαστές, εργάζονται εκεί από κοινού πάνω σε μια νέα αντίληψη της καθημερινότητας. Επιβάλλεται ένα ύφος πειραματικό, πολύ απλό, λειτουργικό, μιας αυστηρής καθαρότητας: το ύφος του 20ού αιώνα.
