Πνεύμα μυστήριο, δαίμονας ή άγγελος, όπως τον χαρακτήρισε σε ποίημά του ο Λαμαρτίνος, λάτρης και λατρεμένος γυναικών αλλά και αντρών, εραστής παράφορος αλλά και μέχρι κυνισμού ωμός, αγγελόμορφος αλλά και δύσμορφος, θαυμαστής του ελληνικού πνεύματος αλλά και αμφιλεγόμενος φιλέλληνας, θιασώτης του εξωτισμού αλλά και μόνιμος νοσταλγός της γηραιάς Αλβιώνος, ο Τζωρτζ Γκόρντον Μπάυρον αναπολεί τη ζωή του, πνιγμένος μέσα στην υγρασία του Μεσολογγίου, κουρασμένος από το κυνήγι των προσωπικών του φαντασμάτων, γέρος στα τριάντα έξι του χρόνια.
Ο Φρέντερικ Πρόκος, αυστριακής καταγωγής Αμερικανός πεζογράφος και ποιητής, γεννήθηκε στο Μάντισον του Ουισκόνσιν το 1908 και πέθανε στο Γκρας της Νότιας Γαλλίας το 1989. Σπούδασε στην Αμερική (υπήρξε πτυχιούχος και, αργότερα, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Γέηλ) αλλά και στην Ευρώπη με την οποία διατήρησε ισχυρούς δεσμούς σε όλη του τη ζωή: σύσσωμη η ευρωπαϊκή διανόηση εκφράστηκε θριαμβευτικά για το πρώτο του μυθιστόρημα "The Asiatics". Το βιβλίο μεταφράστηκε σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Τόμας Μαν, ο Αντρέ Ζιντ και ο Αλμπέρ Καμύ έγραψαν διθυράμβους γι' αυτό, ενώ η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ υπήρξε η πρώτη που το μετέφρασε στα γαλλικά.
"Διεθνών τάσεων" συγγραφέας, επισκέφτηκε την Ασία και την Αφρική τρεις φορές, και πλείστες όσες στην Ευρώπη όπου και διέμεινε για μεγάλα χρονικά διαστήματα διατηρώντας επαφές με τις κορυφαίες πνευματικές μορφές της γηραιάς ηπείρου: τον Φόρστερ, τον Μπρεχτ, τον Ζιντ, τη Γουλφ, την Κολέτ, την Μπλίξεν και πλήθος άλλους. Υπήρξε επίσης φίλος του Χέμινγουέη και της Στάιν.
Άλλα του μυθιστορήματα είναι: "The seven who fled", "A tail for midnight", "A ballad of love", "The seven sisters", "Night of the poor", "The skies of Europe", "The conspirators", "Age of thunder", "The idols of the cave", "Storm and echo", "Nine days to Mukalla", "The dark dancer", "The week of the Cassandra". Ασχολήθηκε επίσης με την ποίηση ("The assassins", "The carnival", "Death at sea"), αποσπώντας εξαιρετικούς επαίνους ποιητών όπως ο Γέητς, και μετέφρασε τη "Μήδεια" του Ευριπίδη, ποιήματα του Χαίντερλιν και τα σονέτα της Λουίζ Λαμπέ.
