"Πας έπαινος ηττάται"! Με τις τρεις αυτές λέξεις του ιερού χωρίου αποτυπώνεται το μέχρι στιγμής παχυλόν και τιμαλφές σύνολον του συγγραφικού έργου του αγαπητού μου και κυριωτέρου των μαθητών μου καθηγητού Κυριάκου Θ. Νικολάου-Πατραγά. Τρεις απλές λέξεις που εμπερικλείουν την πεμπτουσία μιας συγγραφικής, επιστημονικής, αγωνιστικής και ποικιλομόρφου δραστηριότητος, η οποία ευελπιστεί, και καθώς κρίνω τα σημεία είνε πλέον εμφανή, έκδηλα και ευδιάκριτα, ότι θα κατορθώση να υποτάξη τον χρόνο. Νομίζω, ότι ο αγαπητός μου μαθητής εγκαθίδρυσε τις ισλαμικές και ευρύτερα αραβικές σπουδές στην Ελλάδα και μάλιστα -και αυτό υπήρξε το ευτύχημα- εξ αρχής κατά τρόπον ευμέθοδο και μεθοδολογικώς ενδεδειγμένον εις τρόπον ώστε άμα τη γενέσει των να μη παρουσιάζουν τα νοσηρά συμπτώματα του δριενταλισμού, που τόσον εζημίωσαν διεθνώς αυτόν τον κλάδο. [...]
