Ήταν εκτόνωση αρχικά,
μα έγινε συνήθεια.
Κι αν νιώσω βάρος στην καρδιά
παίρνω μολύβι και χαρτί
γράφω αλήθειες το πρωί
τα βράδια, παραμύθια.
Η Έφη Μαϊνέττι γεννήθηκε στην Κηφισιά, όταν "στις αμπολές κυλούσε ακόμη γάργαρο νερό και μεθούσες από τη μυρωδιά των γιασεμιών τα καλοκαίρια!" Τελείωσε το Αρσάκειο και στη συνέχεια ένα inishing school στο Montreux της Ελβετίας.
Ως κατ' εξοχήν καλλιτεχνική φύση, μαζί με το μεγάλωμα των δύο της παιδιών είδε να "θεριεύει" η ανάγκη της για δημιουργία. Ο συνδυασμός δύο αεικίνητων χεριών, μιας αχαλίνωτης φαντασίας και νός μονίμως σε εγρήγορση μυαλού άρχισαν να αποδίδουν καρπούς: ζωγραφική σε μπουκάλια και βότσαλα, συνθέσεις με κομμάτια γυαλιού και ψηφίδων, κατασκευές κοσμημάτων από ημιπολύτιμες πέτρες, χριστουγεννιάτικες συνθέσεις. Πεταμένα -και για άλλους άχρηστα- αντικείμενα και έπιπλα αποκτούννέα ταυτότητα και χρώμα και στολίζουν το σπίτι της και τα σπίτια φίλων.
Λατρεύει τα χρώματα και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που έχουν προορισμό την Αφρική και τις σμαραγδένιες παραλίεςτου Ινδικού Ωκεανού.
Μιλάει τρεις γλώσσες -αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά- αλλά με τον σύντροφό της των τελευταίων ετών μιλά αποκλειστικά και μόνο τη γλώσσα της καρδιάς. Είναι ένας ώριμος κύριος, ξανθός με πράσινα μάτια. Ζυγίζει τέσσερα κιλά, σκέφτεται πολύ και γαβγίζει μόνον όταν παραστεί ανάγκη.
Η απώλεια ενός αγαπημένουτης προσώπου ήταν η αιτία να αρχίσει να γράφει στίχους. Το αποτέλεσμα; Μία έκδοση λίγων αντιτύπων, για φίλους και γνωστούς, με τίτλο "Σοβαρές και εύθυμες ρίμες της καρδιάς".
