Ο αλχημιστής

Ο όρκος μου είναι: Να τελειοποιήσω την ιατρική τέχνη μου και ποτέ να μην παρεκκλίνω από αυτήν, για όσο καιρό με θέλει ο Θεός σε τέτοιο καθήκον, και να αντιτίθεμαι σε κάθε ψευδή ιατρική και διδασκαλία. Κατόπιν, να αγαπώ τους ασθενείς, τον καθένα ξεχωριστά και όλους μαζί, περισσότερο από ό,τι αγαπώ το σώμα μου, ακόμη κι αν τύχει να βρεθεί σε κίνδυνο θανάτου από πυρά. Να μην κρίνω τίποτε επιφανειακά, αλλά με τα συμπτώματα. Επίσης, να μη χορηγώ κανένα φάρμακο δίχως κατανόηση, ούτε να παίρνω χρήματα χωρίς να τα αξίζω. Επιπλέον, να μην εμπιστεύομαι τον οποιοδήποτε φαρμακοποιό, ούτε να ασκήσω βία σε οποιοδήποτε παιδί. Και βέβαια, να μη μαντεύω, αλλά να γνωρίζω... ... Δεν έχω τίποτε άλλο παρά τη θέληση να ανακαλύψω το καλύτερο που μπορεί να πετύχει η ιατρική, το καλύτερο που υπάρχει στη φύση, το καλύτερο που προορίζει η φύση της γης για τον ασθενή. Τίποτε δεν προέρχεται από εμένα, όλα έρχονται από τη φύση, της οποίας και εγώ αποτελώ ένα τμήμα... Θεώρησα σωστό, λοιπόν, να μην περιγράψω μόνο τον φυσικό άνθρωπο, αλλά με πιότερη ευχαρίστηση να πάω μακρύτερα, στον αιώνιο άνθρωπο, τον ουράνιο άνθρωπο στη νέα γέννηση. Έτσι, ο παλιός άνθρωπος θα μπορέσει να δει και να παρατηρήσει τη φύση του και να μάθει να καθοδηγεί τον εαυτό του ανάλογα. Επίσης, θα μάθει τι μπορεί να κάνει αυτός ο αναγεννημένος άνθρωπος εδώ, επάνω στη γη, και μετά από αυτή τη ζωή, στην αιώνια ζωή...