Ο νεαρός λόρδος Μπέρκλεϋ αποφασίζει να εγκαταλείψει τους τίτλους ευγενείας του, το επιβλητικό Κάστρο Τσόµλυ στην αγγλική ύπαιθρο και την αριστοκρατική ζωή του και να ταξιδέψει ως κοινός θνητός στην Αµερική, προκειµένου να υπερασπιστεί στην πράξη την πίστη του στην κοινωνική ισότητα. Θα τα καταφέρει να ζήσει όπως οι ανώνυµοι απλοί άνθρωποι; "Ναι, καλά!" απαντά ο πατέρας του, κόµης του Ρόσµορ. Από την άλλη, ο Μάλµπερρυ Σέλλερς, συνταγµατάρχης, νοµικός πράκτωρ, µέντιουµ, υπνωτιστής, πνευµατικός και θεραπευτής, ένας αλλοπαρµένος εφευρέτης στην Ουάσινγκτον, θα βρεθεί από ένα γύρισµα της τύχης κληρονόµος της κοµητείας του Ρόσµορ στην Αγγλία.
Γύρω από αυτούς τους δύο κεντρικούς ήρωες, ο Τουέιν, βαθύς γνώστης της ανθρώπινης φύσης και των αντιφάσεών της, διεισδυτικός παρατηρητής του µεγαλείου του ανθρώπου και της, ταυτόχρονης, µικρότητάς του, στήνει µια ιστορία καταιγιστικού χιούµορ µε υπερβολικά κωµικές καταστάσεις και απίστευτα τραγελαφικές συµπτώσεις, που θυµίζει τους Μόντι Πάιθον. Η σατιρική πένα του Τουέιν ξεσπαθώνει στον "Αµερικανό Κόµη" -που µεταφράζεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα- και δεν αφήνει τίποτα όρθιο (πολιτική, θρησκεία, εργατικά συνδικάτα, στερεότυπα και προκαταλήψεις, τις παραδεδοµένες πεποιθήσεις της εποχής του, την ανθρώπινη φύση την ίδια), σε ένα µυθιστόρηµα που ασχολείται µε το ζήτηµα της κατασκευασµένης ταυτότητας στις βιοµηχανικές κοινωνίες στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ο Σάμιουελ Λόνγκχορν Κλέμενς, που έγινε γνωστός σ' όλο τον κόσμο ως Μαρκ Τουέιν, γεννήθηκε το 1835 και μεγάλωσε στο παραποτάμιο λιμάνι Χάνιμπαλ, στο Μιζούρι. Σε ηλικία δώδεκα χρόνων εγκατέλειψε το σχολείο ψάχνοντας για δουλειά. Εργάστηκε ως καπετάνιος σε ατμόπλοιο, τυπογράφος, στρατιώτης, χρυσοθήρας, εργάτης ορυχείων και ανταποκριτής στις Δυτικές Πολιτείες. Οι εμπειρίες του τον πλούτισαν με μια βαθιά γνώση των ανθρώπων, καθώς και με την ικανότητα να χειρίζεται τις διαλέκτους τους και να κατανοεί τα έθιμά τους.
Με το βιβλίο του "Ο περίφημος βάτραχος της Καλαβέρας" (1865) κέρδισε το ενδιαφέρον των συμπολιτών του και με το "Οι Αφελείς Ταξιδεύουν" ενίσχυσε τη φήμη του. Αλλά μόνο με το μυθιστόρημά του "Η Ζωή στο Μισισιπή" που έγραψε το 1883, και με τις "Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν" το 1884, αναγνωρίστηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Αμερικής. Προς το τέλος της ζωής του, κυνηγημένος από προσωπικές δυσκολίες και οικονομικά προβλήματα, ο Τουέιν έχασε την αισιοδοξία του, με αποτέλεσμα μόνο οι ιστορίες "Ο άνθρωπος που διέφθειρε τον Χάντλμπουργκ" και "Ο μυστηριώδης ξένος" (που εκδόθηκε μετά το θάνατό του, το 1916) να είναι αντάξιες του μεγάλου ταλέντου του.
