Η εποχή μας, ανεπίτρεπτα πρακτική, έχει μεταβάλει ακόμα και την πανάρχαια γλώσσα μας σε ένα ψυχρό εργαλείο, ισότροπο των ηλεκτρονικών μας υπολογιστών και των απρόσωπων προγραμμάτων τους. Είναι επομένως αξιόλογη η παρουσίαση ενός βιβλίου όπου η γλώσσα, πέρα από τα υψηλά διανοήματα που εκφράζει, ρέει εξόχως λογοτεχνική και κινείται με άνεση από τη δημώδη της μεγάλης επανάστασης, μέχρι την ορολογία που επιβάλλει η εκφραστική ανάγκη της σύγχρονης αστροφυσικής. Η αφηγηματική ροή και το διηγηματικό ύφος του διδάσκουν, και μάλιστα αξίες διαχρονικές, βιωματικές, απαύγασμα ζωής. Στις σελίδες του αναβιώνει και συντηρείται ένας ολόκληρος κόσμος λαϊκής παράδοσης, χαρούμενης και ανοιχτής, που έπαυσε δυστυχώς να υπάρχει...
Ο Ευστάθιος Λιακόπουλος γεννήθηκε στην Αρκαδία. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου για πολλά χρόνια. Παράλληλα επιδόθηκε στη μελέτη αλλά και στην προσπάθεια αναβίωσης ορισμένων εσωτερικών συστημάτων της Δύσης, όπως είναι οι Ναΐτες Ιππότες, ο Τεκτονισμός και οι Ροδόσταυροι. Ανήκοντας στην ιεραρχία τους, την υπερέβη, ενδιαφερόμενος για την ουσιαστική τους πλέον συμβολή στο ιστορικό γίγνεσθαι. Τελικά όμως τον απέσπασε ο Βουδισμός και ειδικότερα ο Θιβετιανός Βουδισμός (του Αδαμαντινού Οχήματος) στον οποίο κυριολεκτικά έχει αφιερωθεί και τον οποίο υπηρετεί τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Μη Διαθέσιμο
