"Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τα πιο "πιστά" όντα είναι οι δαίμονες, αφού "τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίσσουσι (φρίττουσι)" (Ιακ. 2,19 = πιστεύουν με τρόμο την ύπαρξη του Θεού)...
Αναμφίβολα ο Λασκαράτος ήταν φύση θρησκευτική, στο μέτρο που ήταν θρησκευτικές προσωπικότητες και ο Θεόφιλος Καΐρης ή ο Νίκος Καζαντζάκης...
Πρέπει όμως να αποσαφηνισθεί ότι η θρησκευτικότητα, ως ενδιαφέρον για θέματα θρησκευτικά, θετικό ή αρνητικό, δεν μπορεί να θεωρηθεί και ως Χριστιανισμός ή Ορθοδοξία.
Κατ' εξοχήν άλλωστε, θρησκευτικές οντότητες στα όρια αυτά είναι, όπως ειπώθηκε ήδη, οι δαίμονες. "Πιστεύουν και φρίσσουν", τρέμουν μπροστά στον Θεό, αλλά δεν υπακούουν στο θέλημά Του και δεν μετανοούν και γι' αυτό δεν μπορούν να ενωθούν με την χάρη Του, να σωθούν".
Γ. Δ. Μεταλληνός
