Η συγκριτική αυτή μελέτη επιχειρεί να συμβάλει στην αναζήτηση της κατασκευής και του ποιητικού χαρακτήρα τόσο του μεσαιωνικού ελληνικού έπους του "Διγενή Ακρίτη" - διασκευή escorial - όσο και των ποντιακών δημοτικών τραγουδιών και κυρίως των ηρωικών. Επίσης, στη διαφώτιση ζητημάτων του έπους, όπως της βαθύτερης σχέσης των συστημάτων έκφρασης του κειμένου του "Διγενή Ακρίτη" Escorial με την προφορική λαϊκή ποιητική παράδοση του τόπου σύνθεσης του έπους, της αρχικής γλωσσικής μορφής του και της σημασίας των λογοτύπων που απαντούν τόσο στο κείμενο του χειρογράφου του Escorial όσο και σε ποντιακά δημοτικά τραγούδια τα οποία, αν και είναι καταγραφές του 19ου και 20ού αιώνα, διατηρούν, σε εξελιγμένη βέβαια μορφή, κοινές λογοτυπικές εκφράσεις με τον "Διγενή Ακρίτη" του Escorial. Παραπέρα, γίνονται κατανοητοί οι κανόνες, οι τεχνικές και οι τρόποι με τους οποίους ο ποιητής πλάθει, φιλτράρει και αναδημιουργεί το υλικό του και το υλικό της προϋπάρχουσας ποιητικής λαϊκής παράδοσης. Έτσι, γίνεται αντιληπτή η σύγκλιση και η οργανική σχέση του "Διγενή Ακρίτη" Escorial με τη λαϊκή προφορική ποίηση των (μεσο)βυζαντινών χρόνων και ειδικότερα με τα ηρωικά (ακριτικά) τραγούδια της προφορικής παράδοσης του Πόντου.
Ο Γεώργιος Ι. Θανόπουλος γεννήθηκε στο Σαρακήνι Ηραίας Αρκαδίας. Σπούδασε Μεσαιωνική και Νεώτερη ελληνική φιλολογία και λαογραφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 1988 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως καθηγητής φιλόλογος και διευθυντής Λυκείου στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το 1999 συμμετείχε στη συγγραφή του βιβλίου "Αγροτική παράδοση και λαϊκή τέχνη", Αθήνα 2000, που προκήρυξε τo Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στη σειρά "Τεχνολογικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια". Με το συγκεκριμένο διδακτικό βιβλίο η λαογραφία περιλαμβάνεται για πρώτη φορά ως γνωστικό αντικείμενο στα αναλυτικά προγράμματα της Δ.Ε. Τα έτη 1999-2001 απέκτησε επιστημονική εμπειρία αναφορικά με την "Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση" και συμμετείχε στη συγγραφή του βιβλίου: "Δημόσιος και ιδιωτικός βίος στην Ελλάδα II". Οι νεότεροι χρόνοι τόμος Α'. Ο νεότερος λαϊκός βίος. Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών), Πάτρα 2002. Το 2006 εξελέγη λέκτορας Λαογραφίας στή Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (τομέας Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας) όπου και διδάσκει. Ερευνητικά ενδιαφέροντα: Ο προφορικός και γραπτός χαρακτήρας της λαϊκής λογοτεχνίας και παράδοσης. Η ποιητική και τα κοινωνικά συμφραζόμενα του δημοτικού τραγουδιού. Η ποιητική σχέση του Διγενή Ακρίτα Escorial με τα ηρωικά τραγούδια (Ακριτικά). Η σύγχρονη λαϊκή ποίηση (έντυπη και ηλεκτρονική). Ο λαϊκός πολιτισμός στη νεοελληνική λογοτεχνία. Η συνάντηση παράδοσης και νεωτερικότητας.
