Η παρούσα εργασία αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης έρευνας για την κατανόηση της κοινωνικοπολιτικής λειτουργίας του ελληνικού σχολείου τη μεταπολεμική περίοδο (1944).
Στοχεύοντας να καλύψει ένα σύστοιχο ερευνητικό κενό, εντάσσεται αναγκαστικά στο πεδίο των θεωρητικοπολιτικών συγκρούσεων της σημερινής συγκυρίας, μια και διασταυρώνεται ποικιλότροπα με παλιότερα και ιδίως νεότερα ομόλογα διακυβεύματα για την ιστορία της Κατοχής, της Απελευθέρωσης και του Εμφυλίου, δηλαδή με διακυβεύματα που αφορούν την ερμηνεία της ανάκτησης και διασφάλισης της αστικής εξουσίας διαμέσου και του σχολικού μηχανισμού από το 1940 και ύστερα.
Ο Χαράλαμπος Νούτσος γεννήθηκε το 1946 στο Ελληνικό Ιωαννίνων. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο στο χωριό του, μαθήτευσε για δυο χρόνια στο Γυμνάσιο της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων και φοίτησε για έξι χρόνια στο Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς Ιωαννίνων, απ' όπου έλαβε το πτυχίο του δασκάλου (1966). Την ίδια χρονιά, μετά τις εξετάσεις του Ακαδημαϊκού Απολυτηρίου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, απ' όπου έλαβε το πτυχίο του Κλασικού Τμήματος (1971). Ως βοηθός, στην τότε έδρα της Παιδαγωγικής, στη Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή (1979). Από το 1979 ώς το 1981 παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Rene Descartes (Paris V) για την απόκτηση κρατικού διδακτορικού διπλώματος (Doctorat d' Etat).
Το πρώτο εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 1988-89 εργάστηκε ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Illinois των Η.Π.Α., στο Department of Educational Policy Studies. Το 1990 εκλέχτηκε Καθηγητής της Παιδαγωγικής στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου διδάσκει ιστορία και κοινωνιολογία της εκπαίδευσης. Έχει δημοσιεύσει βιβλία, παιδαγωγικές μελέτες και άρθρα σε ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα περιοδικά και αφιερωματικούς τόμους.
