«Τίποτα όμως δεν είναι πιο επικίνδυνο από το να υποτάσσεις τις αποφάσεις νομοθετικής και νομικής τάξης στο συμφέρον και την αλαζονεία των δανειστών. Οι δανειστές βλέπουν τα πράγματα μονάχα από οικονομική άποψη. Θέλουν μια κοινωνία υποταγμένη στους κανόνες της οικονομίας. Επιβάλλουν ένα νέο τρόπο ζωής με εργαζομένους και πολίτες χωρίς δικαιώματα.» «Σήμερα στον οδυνηρό οικονομικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει και ταλανίζει την ευρωζώνη και ιδιαίτερα τη νότια Ευρώπη, οι πολίτες δεν πρέπει να καθησυχάζουν να απομονώνονται και να μονάζουν. Σήμερα πρέπει να δώσουμε ελπίδα σε κάθε εργαζόμενο και ιδιαίτερα στη νέα γενιά ότι μπορεί με τις ικανότητές της να δημιουργήσει ένα νέο κόσμο, ενάντια στη λογική του κέρδους και της οικονομίας. Έναν κόσμο με ανθρώπινα δικαιώματα, όπου το κράτος θα φροντίζει να μειώνει τις ανισότητες και θα παρέχει τη μεγαλύτερη δυνατή προστασία και ασφάλεια στους μισθωτούς και τους πολίτες.»
Ο Λουκάς Θ. Αποστολίδης γεννήθηκε το 1951 στην Αγία Άννα Βοιωτίας. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο δίκαιο εργασιακών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Nanterre Paris-X. Εξειδικεύτηκε στο εργατικό δίκαιο και στις κοινωνικές ασφαλίσεις. Ολοκλήρωσε κύκλο σπουδών στην Ecole Pratique στη Γαλλία σχετικά με τη δημιουργία των κοινωνικών κινημάτων και της κοινωνίας των πολιτών. Εκλέχτηκε βουλευτής Βοιωτίας με το ΠΑΣΟΚ σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από το Νοέμβριο του 1989 έως και τις εκλογές του 2004. Το 2007 ήταν υποψήφιος βουλευτής στη Β΄ Αθηνών. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων (1996-2000). Το 2001 έγινε Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, θέση στην οποία παρέμεινε έως τον Ιούλιο του 2003. Ήταν ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και εκλεγόταν συνεχώς στην Κεντρική Επιτροπή. Γραμματέας επί σειρά ετών της Επιτροπής Συνδικαλιστικού και Κοινωνικής Πολιτικής της ΚΕ ΠΑΣΟΚ. Σήμερα είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, νομικός σύμβουλος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και πολλών συνδικαλιστικών οργανώσεων. Ήταν ο δημιουργός του "Κέντρου Μελετών Τεκμηρίωσης και Εκπαίδευσης" (ΚΕΜΕΤΕ) της ΓΣΕΕ, το οποίο μετεξελίχθηκε σε "Ινστιτούτο Εργασίας - ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ", που προσφέρει επιστημονική τεκμηρίωση των εργατικών διεκδικήσεων, καθώς και εργατική, συνδικαλιστική εκπαίδευση. Πλούσια είναι η συγγραφική του δράση, από το 1974 έως σήμερα, με λογοτεχνικά και επιστημονικά βιβλία, καθώς και με αρθρογραφία στον ημερήσιο Τύπο. Το βιβλίο του "Μαρτυρία από το ματωμένο φοιτητικό κίνημα 1967-1974" σηματοδότησε τη ζωή του.
Έχει γράψει τα βιβλία:
- "Μαρτυρία από το ματωμένο φοιτητικό κίνημα 1967-1974", 1974
- "Το δίλημμα" (θεατρικό), 1977
- "Συνδικαλιστική εκπαίδευση και ινστιτούτα εργασίας", 1981, 1982, 1983
- "Συνδικάτα και σοσιαλιστικός μετασχηματισμός", 1984, 1985
- "Τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση, επιμόρφωση, απασχόληση", 1988
- "Οι εργαζόμενοι στο προσκήνιο", 1989
- "Εργατικοί αγώνες - νέο κοινωνικό σχέδιο", 1996
- "Η αριστερά, η δημοκρατία και η Κοινωνική Ευρώπη", 1998
- "Η περιφέρεια σε τροχιά ανάπτυξης", 2000
- "Το εθελοντικό κίνημα στην Ελλάδα και η κοινωνία των πολιτών", 2002
- "Αμφικτιονία των Στερεοελλαδιτών", 2003
- "Ο εκσυγχρονισμός πέθανε, ζήτω ο εκσυγχρονισμός", 2005
- "Συνταξιούχοι και ασφαλιστική "μεταρρύθμιση"", 2006
- "Κοινωνία της γνώσης και περιφερειακή ανάπτυξη", 2007
