Σε μια μικρή πόλη της Ουκρανίας, η ζωή κυλάει ήσυχα κι αρμονικά, μέχρι που τα ήρεμα νερά της έρχεται να ταράξει ο καβγάς ανάμεσα σε δυο αξιοσέβαστους πολίτες. Σιγά σιγά στην υπόθεση εμπλέκονται ολοένα και περισσότερα πρόσωπα και στο τέλος συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι...
Η καυστική πένα του Νικολάι Γκόγκολ σατιρίζει ανελέητα -τον τρόπο ζωής και την κυρίαρχη νοοτροπία της επαρχιακής πόλης, τις δικαστικές και τις διοικητικές αρχές, ακόμα και τη λογοκρισία-, περιγράφει καταστάσεις παράλογες που ωστόσο είναι ιδιαίτερα οικείες στον αναγνώστη, και με ευφυές κι απαράμιλλο χιούμορ μας αποκαλύπτει σκληρές αλήθειες για την ανθρώπινη φύση και την κοινωνία.
Νικολάι Γκόγκολ (1809-1852). Γεννήθηκε στο χωριό Σοροτσίντσι, στην Πολτάβα της κεντρικής Ουκρανίας. Η μητέρα του ήταν απόγονος Πολωνών γαιοκτημόνων και ο πατέρας του Κοζάκος, που είχε γράψει ορισμένα ποιήματα και θεατρικά έργα στα ουκρανικά και στα ρωσικά. Ο Γκόγκολ θεωρείται ο πατέρας του ρωσικού ρεαλισμού, το δε έργο του, με το λυρισμό, το χιούμορ και τη διεισδυτικότητά του, επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το 1828 πήγε στην πρωτεύουσα, Πετρούπολη, όπου τον περίμεναν αλλεπάλληλες απογοητεύσεις. Το πρώτο του βιβλίο, "Το ειδύλλιο" (1829), δέχτηκε αρνητικές κριτικές και η προσπάθειά του να γίνει ηθοποιός απέτυχε. Έγινε γνωστός με το βιβλίο "Ο επιθεωρητής" (1836) και η καθιέρωση ήρθε με τις "Νεκρές ψυχές" (1842), που τον έφεραν στην κορυφή των ρωσικών γραμμάτων. Άλλα έργα του είναι: "Το παλτό", "Το ημερολόγιο ενός τρελού", "Τάρας Μπούλμπα", "Η μύτη", "Τα παντρολογήματα", κ.ά.
