Η εργασία "Ο Κάρλες Ρίμπα και η νεοελληνική λογοτεχνία", η οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Δοκιμίου Josep Vallverdu το 2011, εκπονήθηκε με αφορμή τον εντοπισμό, στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο της Αθήνας (Ε.Α.Ι.Α.), επτά ανέκδοτων επιστολών του Κάρλες Ρίμπα και μίας της συζύγου του, Κλεμεντίνα Αρδερίου, οι οποίες απευθύνονταν στη σπουδαία ελληνίδα ισπανίστρια Ιουλία Ιατρίδη. Εκκινώντας από την εν λόγω αλληλογραφία (και από τις επιστολές της Ιατρίδη προς τον Ρίμπα που εντοπίστηκαν στο Εθνικό Αρχείο της Καταλονίας), ο συγγραφέας επιχειρεί να ρίξει φως στους λόγους που βρίσκονται πίσω απ' το όψιμο ενδιαφέρον του Ρίμπα για τα νεοελληνικά γράμματα στη δύση της ζωής του, καρπό του οποίου αποτελεί η μετάφραση από τον ποιητή 66 ποιημάτων του Καβάφη στην καταλανική γλώσσα.
Το εν λόγω μεταφραστικό εγχείρημα συνιστά μια απ' τις πιο ενδιαφέρουσες -και ταυτόχρονα μια από τις λιγότερο γνωστές- λογοτεχνικές εμπειρίες του ώριμου Ρίμπα, ενώ οι οξυδερκείς παρατηρήσεις του για τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια, για τον Καβάφη, τον Σεφέρη ή τον Καζαντζάκη συνθέτουν, εν πολλοίς, τα πρώτα δείγματα του ολοένα και μεγαλύτερου ενδιαφέροντος που προκαλούσε με το πέρασμα του χρόνου η σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία στην Καταλονία.
