Tο βιβλίο αυτό γεννήθηκε από τα ερωτήματά μου για τον κόσμο και από την ανησυχία μου για τη Γαλλία. Mπορούμε να καταλάβουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε; Μπορούμε να τον αλλάξουμε; H Γαλλία θα είναι για πάντα καταδικασμένη στην κρίση και την απογοήτευση που βιώνει σήμερα;
Στόχος μου δεν είναι να επεξεργαστώ ένα πρόγραμμα. Aλλά είμαι, ίσως, αρκετά αποστασιοποιημένος για να ακουστούν οι ελεύθερες σκέψεις ενός ανθρώπου που, χωρίς να έχει λησμονήσει ούτε τις ευθύνες της εξουσίας ούτε τις δυσκολίες της διακυβέρνησης, εξακολουθεί να προσδοκά ότι η τάξη των πραγμάτων μπορεί να αλλάξει.
Εύχομαι οι αναγνώστες να βρουν σε αυτό το βιβλίο χρήσιμες σκέψεις, που θα τους βοηθήσουν να προσανατολιστούν στο σημερινό κόσμο. (Λ. Z.)
Η αίσθηση ότι ο γνωστός κόσμος εξαφανίζεται, ενώ αναδύεται ένας άλλος, ακατανόητος, δεν είναι καινούρια. Οι αλλαγές πραγματοποιούνται πάντα πιο γρήγορα απ’ ό,τι τις συνειδητοποιούμε. Η οικονομική κρίση της δεκαετίας του 1930 ή η διάλυση της αποικιοκρατικής αυτοκρατορίας της Γαλλίας προκάλεσαν αισθήματα αμφιβολίας ακόμα πιο βαθιά.
Ωστόσο, η ευρωπαϊκή ήπειρος δε δοκιμάζεται πια από τραγωδίες και η ειρήνη βασιλεύει. Από πού, λοιπόν, πηγάζει αυτή η αίσθηση σύγχυσης απέναντι σε έναν κόσμο που δεν μπορούμε να τον κατανοήσουμε; Για ποιο λόγο είναι τόσο δύσκολο να συλλάβουμε και να τροποποιήσουμε την πραγματικότητα, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να απαλείφεται το αίσθημα ότι μοιραζόμαστε ένα συλλογικό πεπρωμένο.
Ο Γάλλος πολιτικός Λιονέλ Ζοσπέν γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1937 στη Μεντόν.
Προσχώρησε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα το 1971. Χρημάτισε εθνικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος από το 1973 ως υπεύθυνος αρχικά για τα οργανωτικά του Κόμματος και στη συνέχεια για τον Τρίτο Κόσμο. Από το 1979 ήταν υπεύθυνος για τις διεθνείς σχέσεις. Τον Ιανουάριο του 1981 έγινε πρώτος γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος -αντικατέστησε τον Φρανσουά Μιτεράν, υποψήφιο τότε του Κόμματος στις προεδρικές εκλογές-, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1988 και στη συνέχεια από το 1995 μέχρι το 1997.
Εκλέχθηκε βουλευτής Παρισιού το 1981 και έγινε υπουργός Παιδείας από το 1988 μέχρι το 1992. Ήταν πρωθυπουργός της Γαλλίας από το 1997 μέχρι το 2002.
