Μια γυναίκα προσπαθεί να επιλέξει μεταξύ φυλακής και κινηματογράφου. Μια άλλη απλώς να διοριστεί. Ένας φυγόδικος εκτελεί τρεις αστυνομικούς, που δεν σέβονται το δικαίωμά του να ολοκληρώσει το γεύμα του. Η "Βίλα Βικτωρία", όπου οι γυναίκες χάνονται. Ο γάμος ως σωσίβια λέμβος που οδηγεί στην άβυσσο. Δυο ξαδέλφια που ερωτεύονται. Η Πρόνοια ως μια μορφή καταστολής. Οι άγριοι νόμοι του χωριού. Η αξιοπρέπεια και το τίμημά της. Ο κύριος ανακριτής και μια περίεργη υπόθεση αυτοκτονίας.
"Ο κόσμος που πεθαίνει και ο κόσμος που έρχεται": Μια ανθολογία διηγημάτων της Γαλάτειας Καζαντζάκη, που προετοιμάστηκε από την ίδια το 1962, αλλά εκδόθηκε τον επόμενο χρόνο, λίγο καιρό μετά το θάνατό της. Σε όλα τα διηγήματα του βιβλίου διαχέεται ο ανθρωπιστικός στοχασμός της σπουδαίας πεζογράφου, ο υπαρξιακός προβληματισμός της και, κυρίως, η πάντα επίκαιρη οργή της για την έκπτωση του ανθρώπινου είδους και για την εξέλιξη της κοινωνίας σε "μια απέραντη ζούγκλα, με θηρία που αλληλοσπαράσσονται".
