Εάν, σύμφωνα με τους Αγίους Πατέρες, χαρακτηρίσουμε την πνευματική ζωή ως επιστήμη επιστημών, τότε η προσευχή είναι το αλφαβητάριό της. Αν πάλι την ονομάσουμε τέχνη των τεχνών, τότε αποτελεί το βασικό εργαλείο της. Δεν μπορεί δε να νοηθεί πνευματική ζωή χωρίς συστηματική προσευχή. Διότι η ζωή μας γίνεται πνευματική, όταν διαποτισθεί από την Χάρι του Αγίου Πνεύματος. Και ο Θεός την Χάρι Του την δίδει στους ταπεινούς. Αυτός δε που έχει ταπείνωσι, το πρώτο που θα κάνει μετά την διαπίστωση της αμαρτωλότητας και της αδυναμίας του, είναι να προστρέξει στον Θεό δια μέσου της προσευχής, ζητώντας τα πάντα από Αυτόν, ακόμη και την διάθεση να τον ζητεί, να θέλει να τον αγαπά.
[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)
