Ο Μάλκολμ Χ, η απελευθέρωση των μαύρων και ο δρόμος προς την εργατική εξουσία


Συγγραφέας : Barnes, Jack
Μεταφραστής : Πλέσσα, Μαρία Μισαηλίδης, Μπάμπης Τερλεξή, Νατάσα Μισαηλίδης, Θεόδωρος Μεχραμπιάν, Ζωρζ Ντεμίρη, Χριστίνα
Εκδότης : Διεθνές Βήμα
Έτος έκδοσης : 2011
ISBN : 978-960-98194-6-6
Σελίδες : 177
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Πολιτική ιδεολογία Πολιτική - Αμερική

10.65 € 9.48 €




"Μην ξεκινάτε με την ιδέα ότι οι Μαύροι είναι μια καταπιεζόμενη εθνότητα. Ξεκινήστε από την πρωτοποριακή θέση και το κοινωνικό βάρος των εργαζομένων που είναι Μαύροι σε όλους τους ευρύτερους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου το προλεταριάτο παίζει ηγετικό ρόλο. Από τον Εμφύλιο Πόλεμο των ΗΠΑ μέχρι σήμερα η ιστορική διαδρομή είναι συγκλονιστική. Αυτό που σε συγκινεί είναι η δύναμη και η ανθεκτικότητα, όχι η καταπίεση". (Τζακ Μπαρνς) Οι βάσεις για την εκρηκτική άνοδο του αγώνα για την απελευθέρωση των Μαύρων στις ΗΠΑ που ξέσπασε στα μέσα της δεκαετίας του 1950 τέθηκαν από τις μαζικές μεταναστεύσεις των Μαύρων από τον αγροτικό Νότο προς τις πόλεις και τα εργοστάσια ολόκληρης της ηπείρου. Τους έσπρωχνε η ακόρεστη ανάγκη του καπιταλισμού για εργατικά χέρια καθώς και για τροφή για τα κανόνια στους πολέμους του. Ο Μάλκολμ Χ αναδείχθηκε μέσα από τον αγώνα αυτό και ήταν η πλέον εξέχουσα ηγετική μορφή του. Επέμενε ότι αυτό το μεγαλειώδες κίνημα των Μαύρων στις ΗΠΑ ήταν κομμάτι μιας παγκόσμιας επαναστατικής πάλης για τα ανθρώπινα δικαιώματα: Μια σύγκρουση "ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα και εκείνους που επιθυμούν τη διαιώνιση του συστήματος της εκμετάλλευσης". Αντλώντας τα διδάγματα ενάμιση αιώνα αγώνων, το βιβλίο αυτό φτάνει στο συμπέρασμα ότι η επαναστατική κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη είναι αυτό που θα ανοίξει τον δρόμο για να δοθεί η τελική μάχη για την απελευθέρωση των Μαύρων. Θα ανοίξει τον δρόμο προς έναν κόσμο βασισμένο στην ανθρώπινη αλληλεγγύη και όχι στην εκμετάλλευση, τη βία και τον ρατσισμό. Έναν κόσμο σοσιαλιστικό.

Ο Τζακ Μπαρνς είναι εθνικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι μέλος της εθνικής επιτροπής του Κόμματος από το 1964 και εθνικό στέλεχος από το 1969. Συμμετέχει στη σύνταξη του περιοδικού "New International" [Νέα Διεθνής]. Ως ηγετικό στέλεχος της Συμμαχίας Σοσιαλιστικής Νεολαίας (ΣΣΝ) από το 1961 ως τις αρχές του 1966, ο Μπαρνς πήρε συνέντευξη από τον Μάλκολμ Χ τον Γενάρη του 1965 για το περιοδικό "Young Socialist" και στη συνέχεια συζήτησε τη δημοσίευσή της καθώς και άλλα πολιτικά εγχειρήματα που βρίσκονταν σε εξέλιξη. Ο Μπαρνς προσχώρησε στη Συμμαχία Σοσιαλιστικής Νεολαίας τον Δεκέμβρη του 1960, λίγο μετά το ταξίδι του στην Κούβα, τον Ιούλη και Αύγουστο του ίδιου χρόνου. Επιστρέφοντας από την Κούβα οργάνωσε μαζί με άλλους στο Carlton College στη Μινεσότα ένα από τα μεγαλύτερα και πλέον δραστήρια πανεπιστημιακά τμήματα του Fair Play for Cuba Committee, της πανεθνικής οργάνωσης αλληλεγγύης με την κουβανική επανάσταση. Το 1961 έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. Ως οργανωτής της Συμμαχίας Σοσιαλιστικής Νεολαίας στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, ο Μπαρνς καθοδήγησε την τετραετή καμπάνια υπεράσπισης των τριών φοιτητών στο Μπλούμιγκτον της Ιντιάνας με την οποία έγινε δυνατή η αθώωση τους. Οι τρεις φοιτητές, μέλη της ΣΣΝ, κατηγορήθηκαν τον Μάη του 1963 για "συνάθροιση" που ενεργούσε υπέρ της βίαιης ανατροπής της Πολιτείας της Ιντιάνας. Το "έγκλημα" που διέπραξαν ήταν ότι διοργάνωσαν εκδήλωση στο πανεπιστήμιο τους όπου μίλησε στέλεχος της ΣΣΝ που ήταν Μαύρος με θέμα τον αγώνα για την ελευθερία των Μαύρων και για το δικαίωμα στην αυτοάμυνα απέναντι στη ρατσιστική βία. Το 1965 ο Μπαρνς εξελέξη εθνικός γραμματέας της Συμμαχίας Σοσιαλιστικής Νεολαίας και ταυτόχρονα ανέλαβε τον συντονισμό της δουλειάς του ΣΕΚ και της ΣΣΝ στις ΗΠΑ και διεθνώς για την προώθηση του κινήματος ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 ο Μπαρνς παίζει ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, σε συνεργασία με άλλους διεθνώς, να οικοδομηθούν κομμουνιστικά κόμματα στα οποία η μεγάλη πλειονότητα των μελών και της ηγεσίας τους να είναι βιομηχανικοί εργάτες και συνδικαλιστές οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά στην ευρύτερη πολιτική δουλειά που αποσκοπεί στην πρόοδο προς την εργατική εξουσία και στην κατάργηση της δικτατορίας του κεφαλαίου. Αυτή η πολιτική προοπτική προς την οικοδόμηση κομμάτων που είναι προλεταριακά ως προς το πρόγραμμα και τη σύνθεσή τους αναλύεται σε πολλά άρθρα και συλλογές ομιλιών και κειμένων του Μπαρνς.






e-mail Facebook Twitter