H αλήθεια δεν μπορεί να είναι κτήμα μιας τάξης, ταξική όμως ενδέχεται να είναι η παραμόρφωσή της. H Eκκλησία οφείλει να καταδικάσει την καταπίεση και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να την καταδικάσει, πριν απ' όλα, από ηθική και πνευματική σκοπιά και όχι εν ονόματι κάποιου κοινωνικού συστήματος, οφείλει να ευλογήσει την αναζήτηση ενός πιο δίκαιου και πιο ανθρώπινου κοινωνικού καθεστώτος και να εμπιστευθεί στην πρωτοβουλία, στην δραστηριότητα και στην ελευθερία του ανθρώπου την πάλη για ένα καλύτερο μέλλον.
Ο Νικολάι Αλεξάντροβιτς Μπερντιάεφ θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους Ρώσους λογίους και στοχαστές του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στο Κίεβο το 1874 σε οικογένεια στρατιωτικών αριστοκρατών, αλλά ουδέποτε θέλησε να ακολουθήσει την παράδοση της οικογένειάς του. Το 1907 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου γνώρισε τα φιλοσοφικά και καλλιτεχνικά ρεύματα του καιρού του. Μετά την μπολσεβικική επανάσταση γύρισε στην πατρίδα του και δίδαξε στην ιδιωτική "Ελεύθερη Ακαδημία Πνευματικής Καλλιέργειας" της Μόσχας. Όμως, ήδη από τα χρόνια του Παρισιού άρχισε να παίρνει αποστάσεις από τον μαρξισμό που τον είχε σαγηνεύσει στη νεότητά του. Το 1922 απελάθηκε από το καθεστώς και κατέφυγε στο Βερολίνο και έπειτα στο Παρίσι, όπου ξεκίνησε να αρθρογραφεί, να συγγράφει και να κάνει γνωστή στον δυτικό κόσμο τη ρωσική παράδοση. Πέθανε το 1948, έχοντας αφήσει πίσω του πάνω από 200 συγγραφές και δημοσιεύσεις.
