"...Μικρή και ταπεινή η ιστορία του. Μας την αφηγείται ο ίδιος. Το πως ξεκίνησε, τι τον φλόγιζε, και πως βήμα - βήμα έγραψε το δικό του οδοιπορικό μέσα στη βροχή, τη λάσπη, το κρύο, την πείνα, την κούραση, την νύστα, τις κακουχίες... Πως ιχνογράφησε στον δικό του χάρτη ζωής, το ματωμένο μονοπάτι της δικής του μικρής ιστορίας, ίσως αδιάφορης για τους πολλούς και τους ξένους μα τόσο πολύτιμης και οδηγητικής - σαν φάρος στην φουρτουνιασμένη νύχτα - για όσους τον γνώριζαν, για όσους συνοδοιπορούσαν μαζί του, μα περισσότερο για μας τα παιδιά και τα εγγόνια του. Το πόσο επηρέασε ο απλός τρόπος της ανιδιοτελούς προσφοράς του, το ταπεινό, ολόψυχο δόσιμο του στην ιδέα, στις αξίες, στο όραμα την όλη του στάση ζωής, την κοσμοθεωρία του, το πως γαλούχησε εμάς τα παιδιά του, είναι κάτι που κραύγαζε από μακριά και κυμάτιζε σαν σημαία και ήταν το σήμα κατατεθέν του για όλους όσους τον ζήσαμε. Κι ήταν βέβαια για όλ' αυτά που τον αγαπήσαμε και τον αγαπάμε ακόμα τόσο!..."
