[Έτσι καθώς έπεφτα αργά αργά από την ταράτσα -μύθος πως η πτώση είναι αστραπιαία-, είχα την ευκαιρία να δω από ψηλά τη γειτονιά και τους ενοίκους, αυτούς για τους οποίους ποτέ ως τώρα δεν είχα καν ενδιαφερθεί. Στο ρετιρέ, που νόμιζα πως ήταν από χρόνια ακατοίκητο, είδα μια γάτα κι ένα καναρίνι να κυνηγιούνται μες στις σκόνες. Δεν πρόλαβα να δω πολλά, μα δεν νομίζω πως η γάτα ήταν πεινασμένη. Ακριβώς στον αποκάτω όροφο είχαν απλωμένα ρούχα κατά μήκος στα σκοινιά, μα δεν τα λέρωσα, ούτε τα μπέρδεψα, πέρασα ανάμεσά τους με δεξιότητα διάσημης μπαλαρίνας...]
Η Μαρία Φουσταλιεράκη γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1970, είναι μητέρα τριών παιδιών και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Παρακολούθησε επιτυχώς τα εκπαιδευτικά αντικείμενα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών: Επιμέλεια - Διόρθωση Κειμένων, Θέματα φιλοσοφίας: Ελευθερία και Ευημερία και Δημιουργική Ανάγνωση και Γραφή της Πεζογραφίας. Εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα ως
υπάλληλος γραφείου. Μετέχει σε ομάδες λογοτεχνίας, είναι ενεργό μέλος εθελοντικών και φιλανθρωπικών οργανώσεων και φροντίζει αδέσποτες γάτες. Κείμενά της φιλοξενήθηκαν κατά καιρούς σε ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά.
Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και μαθαίνει περσικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με την ελπίδα να μπορέσει, μια μέρα, να διαβάσει στο πρωτότυπο αρχαία περσική ποίηση. Η συλλογή διηγημάτων "Οδός ελιγμών" είναι η πρώτη της εμφάνιση στην ελληνική πεζογραφία. Ακόμα δεν έχει αποφασίσει τι θα γίνει όταν μεγαλώσει.
