Αναστημένος με τους θησαυρούς της προϊσλαμικής ποίησης, το μυστικισμό των σούφι, το ελληνικό πρόσωπο της Ανατολής, βαθύς μελετητής και γνώστης του κόσμου της Δύσης και του πολιτισμού της, στρατευμένος στο όνομα της ελευθερίας και μόνο, ο Άδωνης είναι ο επαναστάτης μάστορας της πιο κρυφής και αρμονικής μουσικής, ο περήφανος κάτοικος της ουτοπίας, ο συνδαιτυμόνας του Έλιοτ, του Γκιμπράν, του Ροντέν, του Ρεμπώ, του Μουτανάμπι... Η επιλογή του ψευδωνύμου του, που ενώνει όλες τις πλευρές της Μεσογείου, χαρακτηρίζει τόσο την προσωπικότητά του όσο και το έργο του.
Άδωνις είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Αλί Αχμάντ Σαΐντ Εσμπέρ, που γεννήθηκε το 1930 στη βόρεια Συρία, κοντά στις ακτές της Μεσογείου. Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού. Ασχολήθηκε με τη μετάφραση γνωστών Ευρωπαίων ποιητών και διανοούμενων στην αραβική γλώσσα, πριν δημοσιεύσει το πρώτο του έργο "Τα άσματα του Μιχιάρ του Δαμασκηνού" (1960), που αποτέλεσε σταθμό στην αραβική ποίηση. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βηρυτού το 1971, αρχίζει να ταξιδεύει σ' όλο τον κόσμο, δίνοντας μαθήματα γύρω από τον αραβικό πολιτισμό και την ποίηση. Το 1980 καταφεύγει στο Παρίσι για να διαφύγει από τον εμφύλιο πόλεμο στο Λίβανο και διδάσκει αραβική γλώσσα και λογοτεχνία για ένα χρόνο, στη Σορβόννη. Αναπληρωτής μόνιμος αντιπρόσωπος της Αραβικής Ένωσης στην Unesco, έχει διδάξει, επίσης, ποίηση στα πανεπιστήμια της Γενεύης και του Princeton. Το 2011 τιμήθηκε με το βραβείο Goethe, ενώ το ονομά του συζητήθηκε έντονα για το Νόμπελ Λογοτεχνίας (το οποίο δόθηκε, τελικά, στον Σουηδό ποιητή Τούμας Τρανστρέμερ). Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, κάλεσε τον Μπασάρ αλ-Άσαντ να παραιτηθεί από την προεδρία της χώρας του, θέτοντας τέλος στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο στη Συρία.
