"1964... Πάω με στολή να παρακολουθήσω το έργο "Θωρηκτό Ποτέμκιν" στο Ιντεάλ, γιατί θεώρησα ότι ήταν μια ναυτική... αξιωματικός κι εγώ, έτσι κάπως το θεώρησα. Μέσα σε λίγη ώρα ένιωσα ότι ο κόσμος πήγε να με φάει μέσα εκεί και μετά αναρωτιόμουν: Μα γιατί; Μα και εγώ έτσι θα ήμουν, ο αξιωματικός αμύνεται της πατρίδας και της κοινωνίας, των δημοκρατικών αρχών... Δεν καταλάβαινα δηλαδή ότι κάποιοι καταπατούσανε δεν ξέρω τι. Θεωρούσα ότι ο αξιωματικός είναι κάτι πάρα πολύ καλό, ακόμα και για τους ανθρώπους γύρω του..."
(Απόσπασμα συνέντευξης αξιωματικού)
Ο Αντώνης Κακαράς γεννήθηκε στη Γραβιά Φωκίδας το 1945. Αποφοίτησε της ΣΝΔ ως σημαιοφόρος μηχανικός το 1966. Το 1972 καταδικάζεται σε φυλάκιση από το στρατιωτικό καθεστώς, εγκλείεται για δέκα πέντε μήνες σε φυλακές και αποτάσσεται. Αποκαθίσταται με τη μεταπολίτευση στην ενεργό υπηρεσία, σταδιοδρομεί και αποστρατεύεται το 1990 ως αρχιπλοίαρχος. Μέχρι το 1999 εργάζεται σε ναυτιλιακή εταιρία και έκτοτε διδάσκει ως επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Παράλληλα δραστηριοποιείται στην Κίνηση για την Εθνική Άμυνα (Κ.Ε.Θ.Α.). Το 1993 εκδίδεται σε βιβλίο η εργασία του "Το πολεμικό ναυτικό στη δικτατορία 1967-1974", εκδόσεις "Γνώση", Αθήνα. Το 2004 γίνεται δεκτός στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ως Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης και Νεώτερης Ιστορίας με τη διατριβή "Οι επαγγελματίες στρατιωτικοί υπό αυταρχικά καθεστώτα". Είναι έγγαμος από το 1974 και πατέρας δύο τέκνων. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
