Η πληροφορική τεχνολογία μας παρέχει σήμερα ένα πλήθος από διαφορετικά εργαλεία λογισμικού, καθένα από τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να υποστηρίξει αρκετές διαφορετικές εργασίες. Γίνεται, λοιπόν, όλο και περισσότερο απαραίτητο για την ερευνητική δραστηριότητα, να συγκροτήσει ενιαίες επιστημονικές πρακτικές που ολοκληρώνουν κάποια από τα διαθέσιμα εργαλεία σε συγκεκριμένες θεωρητικές παραγωγές, δημιουργώντας έτσι συγκεκριμένες ερευνητικές υποδομές.
Όπως παρατηρεί ο Simon, μπορούν να αναπτυχθούν κατ' αυτόν τον τρόπο συγκεκριμένα ερευνητικά πεδία με αντικείμενο την παρατήρηση και τη βελτίωση της συμπεριφοράς αυτών των υποδομών. Η μετεξέλιξη των υποδομών ανοίγει νέες μεθοδολογικές δυνατότητες στην ίδια την έρευνα, αλλάζοντας έτσι τα μεθοδολογικά υποδείγματα στα οποία βασίζεται η συλλογή και η επεξεργασία των δεδομένων.
Στο χώρο των κοινωνικών επιστημών, που από τη φύση του πρέπει να διαχειριστεί ένα μεγάλο όγκο συνεχώς εξελισσόμενων δεδομένων, η σημασία των ερευνητικών υποδομών καθίσταται κρίσιμη. Η συνειδητοποίηση ωστόσο αυτού του γεγονότος άρχισε μόλις τα τελευταία χρόνια, όταν η εξέλιξη της τεχνολογίας έκανε δυνατή την ανάπτυξη ερευνητικών υποδομών για τις κοινωνικές επιστήμες. Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται να παρουσιαστεί μια σύντομη περιγραφή των ερευνητικών υποδομών των κοινωνικών επιστημών και διαγράφεται μια νέα ερευνητική πρακτική με αντικείμενο την ανάπτυξη των υποδομών.
Ο Γιάννης Κάλλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Σπούδασε ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και απέκτησε τον τίτλο του Διδάκτορα Μηχανικού του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου το 1990. Ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό πληροφοριακών συστημάτων στη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας και στη συνέχεια στον ιδιωτικό τομέα. Είναι Καθηγητής Τμήμα Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου του Αιγαίου με γνωστικό αντικείμενο "μέθοδοι και πληροφορικές τεχνικές των κοινωνικών επιστημών". Από τον Σεπτέμβριο του 2010 έως σήμερα Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Από το 2006 έως το 2010 διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνιολογίας και από το 1996 έως το 2005 Διευθυντής Υποστήριξης Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ). Έχει πάρει μέρος σε πολλά ερευνητικά έργα με αντικείμενο το σχεδιασμό και την ανάπτυξη ερευνητικών υποδομών και είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών έργων.
