Η διαβούλευση και ο εξευρωπαϊσμός προτάσσονται ως βασικές θέσεις στον προγραμματικό λόγο των πολιτικών κομμάτων υποδηλώνοντας την παραδοχή για το θετικό περιεχόμενό τους. Η εργασία πρόκειται να προσεγγίσει κριτικά τις παραδοχές αυτές, υποστηρίζοντας ότι η διαβούλευση και ο εξευρωπαϊσμός δεν έχουν αποκλειστικά θετικό πρόσημο. Ο τρόπος διαχείρισής τους ενδέχεται να οδηγήσει και σε μη αναμενόμενα αποτελέσματα. Συναίνεση, αλλά και αμφισβήτηση, αποτελούν δύο θεμιτές όψεις της διαβούλευσης. Εκσυγχρονισμός, αλλά και κρίσεις νομιμοποίησης, αποτελούν δύο εξ ίσου πιθανά αποτελέσματα του εξευρωπαϊσμού.
Θα υποστηριχθεί ότι διαβούλευση και εξευρωπαϊσμός αποτελούν συμπληρωματικές διαδικασίες με γνώμονα τη διασφάλιση όρων δημοκρατικής συμμετοχής και ελέγχου σε ένα σύνθετο πλέγμα θεσμών και διαδικασιών λήψης αποφάσεων, όπως αυτό που διαμορφώνεται κατά την εξέλιξη μορφών περιφερειακού συντονισμού των πολιτικών στην Ευρώπη.
Τα επιχειρήματα της εργασίας αναπτύσσονται με αναφορά αφ' ενός, σε ένα σαφές κανονιστικό πλαίσιο για τους θεσμούς και τις προϋποθέσεις της διαβούλευσης και αφ' ετέρου, στην ανάλυση της περίπτωσης των νομοθετικών πρωτοβουλιών για τις αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση της περιόδου 2004-2007, ως ένα τυπικό παράδειγμα της συμπληρωματικότητας των διαδικασιών εξευρωπαϊσμού και διαβούλευσης.
Η εργασία συμβάλει σε τέσσερα πεδία ανάλυσης: στη θεωρία και την πρακτική της διαβούλευσης, στις ευρωπαϊκές σπουδές, στη θεωρία για την ιδιότητα του πολίτη και τη διακυβέρνηση και στις πολιτικές για την ανώτατη εκπαίδευση.
Η ανάλυση οδηγεί σε ορισμένα πρωτότυπα και ενδιαφέροντα συμπεράσματα σχετικά με την έκφραση "σιωπηλής" πολιτικής συναίνεσης, τους όρους υπό τους οποίους η αμφισβήτηση δημοκρατικής νομοθεσίας είναι θεμιτή, την αντιμετώπιση κρίσεων νομιμοποίησης μέσω της έγκαιρης σύζευξης των εθνικών και ενωσιακών θεσμικών ιδιαιτεροτήτων και τους τρόπους συμμετοχής των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.
Ο Μάνος Γ. Παπάζογλου έλαβε το 2000 το πτυχίο της Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2001 έλαβε τον τίτλο "ΜΑ in Political Philosophy", "The Idea of Toleration" από το Πανεπιστήμιο York του Ηνωμένου Βασιλείου. Το 2005 έλαβε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Essex, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης, με τίτλο "Citizenship and Democratic Legitimacy in the European Union: Euro-Republicanism and the Concept of Responsive Citizenship". Visiting Lecturer στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Goldsmiths College, Department of Politics, διδασκαλία των προπτυχιακών μαθημάτων "Comparative European Politics" και "Introduction to European Politics" (2003-2004). Visiting Lecturer στο Πανεπιστήμιο London Metropolitan, διδασκαλία του μεταπτυχιακού μαθήματος "Citizenship and the European Union" (2003), Teaching Assistant στο Πανεπιστήμιο Essex, Department of Government. Διεξαγωγή σεμιναρίων πολιτικής θεωρίας (2003- 2004), Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης. Διεξαγωγή σεμιναρίων στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού μαθήματος "Οριζόντιες και κάθετες πολιτικές της ΕΕ" (2005-06 και 2006-07). Εξελέγη Λέκτορας Πολιτικών Συστημάτων στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων το 2010. Το 2005-2006 διετέλεσε επιμορφωτής στα σεμινάρια του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου σε εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για θέματα ΕΕ.
- Σεπτέμβριος 2007: Ειδικός Σύμβουλος στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας σε θέματα πολιτικών για την Ανώτατη Εκπαίδευση.
- Νοέμβριος 2004 - Σεπτέμβριος 2007: Επιστημονικός Συνεργάτης στη Βουλή των Ελλήνων. Συμμετοχή στο Πρόγραμμα Socrates Erasmus, στο Πανεπιστήμιο Paris XIII. (2000). Συμμετοχή σε πολλά διεθνή συνέδρια. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Τα Νέα".
