Τίποτα δε μένει αναλλοίωτο μπροστά στους δαίμονές της Άντας. Η αλαζονεία, ο εγωκεντρισμός και τα τόσα στοιχεία που αποτελούν την πολυδιάστατη προσωπικότητά της εξωτερικεύονται, με σκοπό να μη στερηθεί 'το βασικό υλικό, το οποίο έχουμε όλοι μέσα μας από όταν γεννιόμαστεo το γραφτό, τη Μοίρα, το χαρακτήρα μας'. Αποδέχεται πια πως σ' αυτή τη ζωή "όλα είναι ένα παιχνίδι...", αφού οι ίδιοι δαίμονες κάνουν το "παιχνίδι" να είναι ατελείωτο.
